*یلدا خاکباز
*دانشآموخته کارشناسیارشد مردم شناسی
لالهزار، خیابانی که از دل یک باغ ایرانی به دنیا میآید و در مسیر فراز و فرودش در نقطهای از تاریخ هنوز سخت نفس میکشد. نمیگویم خاموش میشود چون هنوز هم ضربآهنگ شور زندگی در همان سینماهای مخروبه، دیوارهای تماشاخانهها و پنجرههای آن روزهایش طنینانداز است. شاید هم در میان انبوهی از خاطرات، چیزی در پس ذهن ما همچنان دوست دارد آن لالهزار را زنده تصور کند، با همان موسیقی شبانهاش… هرچند که دور از ذهن هم نیست که با یک مدیریت شهری مسئولانه و خوشذوق بتوان بهار را دوباره به خیابان لالهزار برگرداند. این خیابان به عنوان یکی از بارزترینها در ایران، به عنوان نمادی از میل به تجددطلبی نیز قابل بررسی و مطالعه است.
مهرداد زاهدیان بعد از فیلم میدان بیحصار، اینبار در فیلم «زمستان است» با تاکید بر هویت شهری، این خیابان را که محلی برای تجربه فضای مدرن و غربی در دل تهران بوده، برای مخاطبانش روایت کرده است. اثر شاخص و قابل تاملی که مخاطب در آن ظهور جریان معماری و شهرسازی مدرن را با تغییر و تحول ساختارهای فرهنگی و نگاه جامعهشناسانه، دریک دوره تاریخی مشاهدهگر است. در کنار انتخابهای متفاوت در ساخت این فیلم مستند از جمله نام ِ فیلم و یا طراحی پوستر، میتوان به موسیقی خوب و انتخاب آگاهانه قطعههای موسیقی در فیلم اشاره کرد. انتخاب هوشمندانهای که «محمد نصرتی» آهنگساز به خوبی توانسته است از عهدهی آن برآید، به طوری که مخاطب فیلم در فضاهای تاریخی و زمانهای مختلفِ روایت فیلم با سبک و نوع موسیقی همان زمان آشنا و همراه میشود. به جرات میتوان گفت که فیلم ِ خوشساخت «زمستان است» میتواند به عنوان یک فیلم پژوهشی، تحلیلی و تاریخی برای محققین و دانشجویان یک منبع بسیار ارزشمند مطالعاتی همهجانبه محسوب شود.
فیلم مستند بلند «زمستان است» تاکنون موفق به کسب تندیس شایستگی بهترین فیلم مستند در بیست و یکمین جشن بزرگ خانه سینما، نشان شیر سنگی بهترین پژوهش و بهترین فیلم مستند بلند از یازدهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران شده است.