*یلدا خاکباز
*کارشناس ارشد مردم‌شناسی
هنوز در سراسر جهان کودکانی هستند که از آموزش بی‌بهره‌اند، مورد خشونت قرار می‌گیرند، قربانی جنگ می‌شوند، ناچار به کار کردن هستند، زمانی برای بازی ندارند، به سبب بیماری و گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند یا مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند. آیا در سال‌های پیش رو این وضعیت بدتر خواهد شد یا بشر می‌تواند به بهبود این وضعیت یاری رساند و آینده‌ای روشن‌تر برای همه ساکنان زمین بسازد؟
پنداشت‌های گوناگون درباره آینده وجود دارد. هیچکس نمی‌تواند بگوید در ده، بیست سال آینده یا پس از آن چه خواهد شد؟ حالا که بیماری و ویروس کووید ۱۹هم حدس و پیش‌بینی همه احتمال‌ها را سخت‌تر کرده است. اما بی‌شک این دوران هم گذر خواهد کرد و این دگرگونی خود حقیقت دیگری را آشکار خواهد ساخت.
آن‌چه مهم است بسیاری از اندیشمندان در دیدگاه‌های خود درباره آینده، بر اهمیت آموزش برای انجام دگرگونی‌های آرمانی در جامعه پافشاری می‌کنند.
آینده هر اجتماعی وابسته به توجهی است که امروز به پرورش نسل جوانش می‌کند. دانش، مهارت، دیدگاه‌ها و ارزش‌هایی که کودکان هنگام بزرگ شدن به آن‌ها نیاز دارند. نه تنها بر شکل‌گیری زندگیشان به عنوان انسان بلکه بر بالندگی کل جامعه اثر خواهد گذاشت. بنابراین کیفیت آموزشی که دریافت می‌کنند از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا گسترش جهانی صلح آمیز به آن‌ها بستگی دارد. کودکان امروز شهروندان و رهبران فردا هستند و زمانی میسر است که هر شهروند، خانواده، نهاد یا کل جامعه برای گسترش حقوق کودک تلاش کنند. باید همه مردم حقوق کودک را بشناسند و برای اجرای آن در جامعه بکوشند. بالابردن کیفیت زندگی کودکان در یک جامعه، تنها از راه همکاری همه شهروندان آن جامعه به دست می‌آید که این یادگیری باید از کودکی از خانواده و فضای آموزشی آغاز و در همه مرحله‌های رشد ادامه یابد.
بنابراین برای حفظ و داشتن شهر دوستدار کودک باید ابتدا زیرساخت‌های فکری آن در همه دوران‌های رشد و نهادهای ثاثیرگذار آموزش داده شود.
آموزش حقوق کودک، روندی است که فراگیری دانش، نگرش‌ها، ارزش‌ها و مهارت‌های لازم برای زندگی در یک جامعه سالم را در برمی‌گیرد.
جامعه‌ای که برپایه ارج نهادن به حقوق بشرو تلاش پیوسته هر فرد و کل جامعه‌ای که بر پشتیبانی از آن حقوق استوار باشد .
این مطلب ادامه دارد…