خیرالله اصغری؛ نقاش آب‌مرکب همدان

*حسین زندی

*روزنامه‌نگار

«خیرالله اصغری» سال ۱۳۴۶ در خیابان پاسداران همدان زاده شد و سال ۱۳۵۱ در مدرسه فاضلیان شروع به تحصیل کرد و ادامه دوره ابتدایی را در مدرسه حسامی به پایان برد. او دوره راهنمایی خود را در مدرسه خضریان گذراند و پس از اتمام دوره راهنمایی به هنرستان چمران راه یافت. ورود او به هنرستان همزمان بود با سالی که رشته گرافیک در همدان تاسیس شده بود. اصغری در این رشته تحصیلات خود را به پایان برد و پس از مدتی به تهران مهاجرت کرد و هنگام تحصیل همکاری خود را با زنده یاد مرتضی ممیز آغاز کرد و در چهار سال فعالیت در کنار این هنرمند از تجربه‌های او بسیار آموخت. در این گفتگو از فعالیت‌های این هنرمند همدانی می‌پرسیم.

چه چیزی باعث شد شما به هنر روی آوردید، استعداد خود را چگونه کشف کردید؟

روزگار چهار یا پنج سالگی‌ام مرد هنرمندی در همسایگی ما بود که نقاشی‌های زیبایی می‌کشید و هنر او مرا ترغیب می‌کرد که از آن الگو بگیرم و به حوزه هنر روی آورم. به یاد دارم که از روی نقاشی‌های او کپی می‌کردم و او مشوق من بود در آن زمان آن‌قدر به هنر علاقمند شدم که در مدرسه، معلم از من می‌خواست تا طرحی نقاشی کنم و دیگر دانش آموزان از روی آن بکشند. گاهی اوقات دوستانم از من می‌خواستند طرحی که مد نظرشان است را برایشان طراحی کنم و آن‌ها از روی کار من کپی کنند و همین باعث می‌شد من بیشتر به هنر سوق پیدا کنم.

خانواده شما در حوزه هنر فعالیت داشتند؟

بله. پدرم خط و طراحی خوبی داشت تا حدود زیادی مرا تشویق می‌کرد، همین باعث علاقمندی بیشتر من به هنر شد. دوره دبیرستان در رشته گرافیک و هنر و معماری تحصیل کردم. تصورم این بود که در تهران مشغول به تحصیل شوم. همزمان با تحصیل در هنرستان در حوزه نقاشی فعالیت می‌کردم و با امیرشهاب رضویان و کادر سینمایی و هنری همکاری داشتم و همین فعالیت کمک به‌سزایی در حوزه هنر به من کرد.

در کدام دانشگاه ادامه تحصیل داده اید؟ و وضعیت شما در آن‌جا چگونه بود؟

من با رتبه ۱۹ منطقه‌ای، به دانشگاه وارد شدم و در رشته گرافیک  مشغول به تحصیل شدم. یکی از افتخارات من این بود که مرتضی ممیز  و اساتید دیگر مرا به شاگردی پذیرفتند. تا زمان سربازی، یعنی از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۴ دستیار استاد ممیز بودم و پس از پایان تحصیلات کارشناسی به سربازی رفتم.

از فعالیت های آن دوران بگویید.

زمانی که با مرتضی ممیز همکاری می‌کردم، کارهای فرهنگی نظیر صفحه آرایی مجله‌های کلک، گفت‌وگو، تصویر، رشد را نیز انجام می‌دادم.

از تجربه‌های شاخصی که هنگام همکاری با مرتضی ممیز داشتید، بگویید.

آرم شرکت تعاونی کتاب فروشان تهران، شرکت سبزآبی نشانه نوشته‌های دادبه که اخیرا انجام دادم، مجله چاووش و سیمیا آرم‌هایی که برای شرکت‌های پتروشیمی انجام دادم.

پیش از این اهل برگزاری نمایشگاه بودید؟

بله. سهیلا شهشهانی مرا به گالری افسانه تحت مدیریت خانم صمدی دعوت کردند تا یک نمایشگاه در گالری ایشان برگزار کنم. چون به تکنیک‌های مختلف علاقمند بودم در یک سبک فعالیت نمی‌کردم و در شاخه‌های دیگر نقاشی هم تجاربی کسب کرده‌ام مخصوصا نصویرسازی که علاقه به سزایی به آن دارم و به همین دلیل آن را در دانشگاه ادامه دادم. همچنین نمایشگاه‌های عمومی. نمایشگاه‌های بین المللی که شرکت داشتم بیشتر آن‌ها نمایشگاه پوستر در کشورهایی نظیر: چین، کره جنوبی، اندونزی، ترکیه، مکزیک و… بوده است.

همدان چگونه فعالیت می‌کردید؟

من در همدان چند نقاشی دیواری هم دارم. آن زمان با اداره فرهنگ کار می‌کردم.

فعالیت هنری در دوران سربازی ادامه داشت؟

سربازی‌ام را در نیروی زمینی قسمت بازرسی ارتش سپری کردم آن‌جا هم دست از کار هنری برنداشتم. در بخش فرهنگی، پوستر طراحی می‌کردم و فعالیت‌های هنری و طراحی بر عهده من بود.

پس از خدمت چه فعالیت‌هایی داشتید؟

پس از سربازی با شرکت‌های تجاری و نمایشگاهی آشنا شدم، بیشتر با شرکت‌های نفتی ارتباط برقرار می‌کردم.  من از سال ۱۳۷۴ تا سن بازنشستگی بیشتر کار نمایشگاهی و تجاری انجام می‌دادم یا بروشور و کاتالوگ طراحی می‌کردم اما از جنبه تجاری و تبلیغات صنعتی به صورت قراردادی کار می‌کردم. امروز پس از ۲۸ سال دوباره به نقاشی روی آورده‌ام.

با توجه به این‌که رشته تحصیلی شما گرافیک است و در کارهای شما رنگ و بویی از طرح‌های گرافیک یافت نمی‌شود، طرح‌های گرافیکی را در کجای آثار شما باید جستجو کرد؟

چون نقاشی چیزی است که انسان برای دل خود آن را طراحی می‌کند و ممکن است ایده نقاشی هر چیزی باشد و هیچ محدودیتی ندارد پس الزاما نباید به رشته تحصیلی مرتبط باشد.

شما چه تکنیک‌هایی را بیشتر می‌پسندید؟

آب مرکب و آکریلیک و طراحی. دوره‌ای که خدمت جناب ممیز بودم به تصویرسازی جناب ممیز علاقمند بودم.

اگر بخواهید دوباره وارد عرصه هنر بشوید کدم تکنیک را انتخاب می‌کنید؟

آب مرکب.

چرا نقاشی را انتخاب کردید؟

نقاشی حالم را خوب می‌کند و چون من زیاد در حرف زدن توانایی ندارم نقاشی به من کمک می‌کند تا ناگفته‌ها و حرف‌های پنهان و درونی خود را به واسطه رنگ و طرح بیان کنم.

با توجه به این‌که شما همدانی هستید و در همدان زاده شدید، چرا اثری از مناظر همدان در اثراتی که خلق کردید موجود نیست؟

چون من سی سال است که در تهران زندگی می‌کنم و برای این‌که مناظر زیبای همدان را نقاشی کنم چند ساعت باید وقت بگذارم و این امکان برای من وجود ندارد.

شما ایده‌ای برای همدان در عرصه هنر ندارید؟

من یک تابلوی بزرگ از چهره اغنیای تاریخی کشیدم که در شهر نصب شود اما اجازه نصب به آن ندادند. ایده دیگری که دارم این است که اغنیای تاریخی را با آبرنگ و آب مرکب و… نقاشی کنم و به صورت کتاب یا مجموعه نمایشگاهی رونمایی کنم.

+++سوتیتر

اصغری: نقاشی حالم را خوب می‌کند و چون من زیاد در حرف زدن توانایی ندارم نقاشی به من کمک می‌کند تا ناگفته‌ها و حرف‌های پنهان و درونی خود را به واسطه رنگ و طرح بیان کنم.