*علی پاشا رجبلو
*مدرس موسیقی
با گسترش اپیدمی ویروس کرونا و نبود امکان حضور هنر جویان موسیقی در مراکز آموزشی موسیقی، تمایل به استفاده از تکنولوژی‌های آموزش از راه دور، با استفاده از شبکه‌های اینترنتی مجازی چون اینستاگرام؛ واتساپ و تلگرام مورد توجه عده‌ای از هنرجویان موسیقی قرار گرفته است .
اگرچه در ماه‌های گذشته، با رعایت پروتکل‌های بهداشتی اعلام شده، بسیاری از مراکز آموزشی موسیقی، مجددا به فعالیت پرداخته‌اند، اما همچنان عده‌ای از هنرجویان، تمایلی به شرکت در این مراکز از خود نشان نمی‌دهند و فراگیری موسیقی را از طریق مجازی ادامه می‌دهند و با توجه به شرایط پیش رو در خصوص ماندگاری ویروس کرونا، همچنان شاهد این آموزش‌ها در شبکه‌های مجازی خواهیم بود.
از سویی همان‌طور‌که می‌دانیم فراگیری هنر و به خصوص موسیقی ایرانی، حضور مستقیم هنرجو در کنار استاد (سینه به سینه) را می‌طلبد و امکان انتقال بسیاری از آموزه‌های موسیقی به هنرجو از طریق این روش‌ها تقریبا غیرممکن است و در نتیجه خروجی و نتیجه مناسبی از این فراگیری ها متصور نمی‌شود.
باید توجه داشت فراگیری موسیقی، یادگیری صرف تکنیک و تعدای نت و یا در نهایت یک قطعه و یا یک تصنیف نیست. هنرجو و شاگردان موسیقی در ارتباط با معلم و استاد خود به دنبال هدفی بزرگتر هستند که در این ارتباط معنوی، سازها و نوازندگی هنرجویان، وسیله و ابزاری است که به وسیله یک رابطه دو سویه، از طریق ممارست و تفکر در ساختار و پیچیدگی‌های هنری موسیقی، هنرجو می‌تواند به سجایای انسانی که در دل هنر نهفته است دست یابد.
اگرچه ویروس کرونا توانسته مشکلات بزرگی در تمام عرصه‌های اجتماعی – اقتصادی و فرهنگی برای همه مردم به وجود آورد، اما می‌توان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی مناسب برای کلاس‌های آموزشی با حضور مستقیم در این کلاس‌ها حتی هر دو هفته یکبار و یا در ماه یکبار، به نتایج قابل قبول تری در عرصه فراگیری موسیقی دست یافت. طی چند طی گذشته آسیب فراوانی از شکل آموزش موسیقی (فراگیری موسیقی با نتاسیون) بر موسیقی ما تحمیل شد و امروز به هوش باشیم که آموزش موسیقی آن هم به صورت مجازی مشکلات بیشتری برای موسیقی ما رقم خواهد زد.
اگر ما توانسته باشیم در طول فراگیری موسیقی در کنار استاد خود، رابطه معنوی را ایجاد کرده باشیم حتی بدون حضور استاد، می‌توانیم همواره از حضور دل استاد و معلم خود، بهره ببریم.