*فاطمه طاهری
*تکنسین دهان و دندان
چرا اینقدر ساده از مقابل افرادی که به حقوق ما بی‌توجه هستند، عبور می‌کنیم؟ پاسخ این پرسش شاید محافظه‌کاری و ترس از رویارویی با برخورد نامناسب فرد خاطی و یا مشکلات ریشه‌ای مانند پایین بودن اعتماد به نفس اغلب افراد جامعه و یا مشکلات عدیده‌ای در زندگی است که فکر انسان‌های امروز را در هم پیچیده است.
متاسفانه بدون استثنا هر وقت از خانه بیرون می‌روم مسئله‌ای باعث رنجشم می‌شود. فکر کنید در یک ظهر گرم تابستان در حالی که از شدت تشنگی نایی برایتان نمانده و تیغ آفتاب بر فرق مبارکتان بی‌وقفه می‌کوبد، در حال گذر از بین جمعیت هستید، هر از چند گاهی یک دود گرم بدبو از شخص جلویی که در حال سیگار کشیدن است بر چهره خسته شما می‌نشیند و کمی بعد وارد ریه نازک‌تر از گلتان که تا به حال رنج یک پک سیگار را هم بر وی متحمل نکرد‌‌ه‌اید، می‌شود. جلوتر که می‌روید بازهم و بازهم …..
شاید آن‌ها حق داشته باشند که ریه خود را از بین ببرند و دلایل خود را هم دارند اما این‌که به ساده‌ترین حق دیگران یعنی نفس کشیدن به این اندازه بی‌توجه هستند نه تنها بر فرهنگ بلکه بر قانون تلنگر می‌زند.
با نگاه به ظاهر آدم‌ها که دید مختصری از طبقه ی اجتماعی و نیز سطح فرهنگ می دهد شاید بتوان گفت در سال‌های گذشته این رفتارها در طبقات پایین جامعه که در معرض آسیب‌های اجتماعی بیشتری هستند بیشتر اتفاق می‌افتاد اما بی‌توجهی باعث شده کم کم این رفتار در بین سیگاری‌های تمام اقشار جامعه دیده شود. خواسته من و امثال من فقط این است که در محیطی که باعث آزار دیگران می‌شود کسی سیگار نکشد تا این دود کناری (که مضراتی حتی بیشتر از دود اصلی دارد) در حال راه رفتن، ناگهان ما را غافل گیر نکند.
داروین در نظریه انتخاب طبیعی خود می‌گوید طبیعت موجوداتی را که بیشترین سازگاری با جامعه دارند برای بقا انتخاب می‌کند و موجوداتی با ویژگی‌های خاص را از عرصه روزگار محو می‌کند.
فراتر از این‌که راه رفتن و سیگار کشیدن در محیط عمومی باید جرم محسوب می‌شد و مجازات داشت. شاید اگر من و شما برای نادیده گرفتن ساده‌ترین و مهم‌ترین حق خودمان اعتراض کرده بودیم، این مشکل فرهنگی در جامعه به یک رفتار طبیعی بدل نمی‌شد آن وقت طبیعت به خودی خود این رفتار را از انسان‌ها می‌گرفت و آن‌ها را با جامعه هماهنگ می‌کرد.
به نظر نگارنده تا زمانی که اکثریت جامعه از خود و اطرافیان خود تغییر را شروع نکنند به هیچ وجه نباید انتظار داشت که با سخت گیریِ قانون، جامعه اصلاح شود.