دیجور همدانی

تو شعر می‌گفتی اما در دنیای شعر زندگی نمی‌کردی. تو از عرش اعلا پایین می‌آمدی و روی زمین با مردم عامی راه می‌رفتی، عشق را نه در نرگس مست محبوب که در نگاه خسته و خشک…