ادبیات کهن و فرهنگ عامه ایران پر از داستانهای پندآموز است
ناهید زندیصادق
«کیوان حبیبی»؛ کارگردان و بازیگر نمایش «لوطیان مرد رند» درباره داستان نمایش میگوید: داستان مربوط به خانوادهای است که کفگیرشان ته دیگ خورده و سرمایهای ندارند. پدر به پسر توصیه میکند، تنها گاو خانواده را بفروشد و با آن کاری را آغاز کند،
وقتی پسر گاو را به بازار میبرد سه لوطی رند او را به قیمت یک بز از او میخرند. پدر قصد تنبیه رندان را دارد و ادامه ماجرا اتفاق میافتد…
حبیبی میافزاید: این نمایش ریشه در داستانهای کهن ایرانی دارد که گویا در کرمان قدیم اتفاق افتاده است. دکتر «یدالله آقاعباسی»، اهل کرمان است و اصل داستان را یکی از ادیبان کرمان به صورت شعر سروده و ایشان این کار را تبدیل به نمایشنامه کرده است.
از او میپرسم کدام کارها را دیدید و نظرتان چه بود؟ پاسخ میدهد: کار قزوین را که مربوط به همشهری و دوست خودم بود دیدم، امروز «لپتو» و «شازده کوچولو» را دیدم، کار شیراز و ازبکستان هم دیدم. کارها تقریباً خوب و قابل احترام است. همه کارگردانها و گروهها زحمت میکشند و مانند کار ما هر کاری ممکن است کمبودی داشته باشد؛ اما همین که با تلاش و کوشش زیر آسمان همدان دور هم جمع شدهایم، به نظرم کار ارزشمندی است.
وی ادامه میدهد: من معتقدم، ما قبل از اینکه جهانی شویم اول باید در منطقه خودمان مطرح شویم، اول باید هنر خودمان را بشناسیم و آن را به دیگران بشناسانیم، ادبیات کلاسیک و فرهنگ عامه ما پر از حکمت و داستانهای پندآموز است. همین پند و اندرزهای موجود در ادبیات کهن میتواند به بهتر شدن زندگی ما کمک کند.
وی در ادامه به میزبانی همدان اشاره کرده و میگوید: من پیش از این در حوزه بزرگسال کار میکردم و اولین کاریست که در حوزه نوجوان به جشنواره آوردهام. جشنواره خیلی پرباریست استقبال خیلی خوبی از آن شده است. این نشان میدهد که در سه دهه گذشته مخاطب با تئاتر بسیار خوب آشنا شدهاست. از نظر میزبانی هم تا امروز میزبانی خوب و قابل احترامی را از همدانیها دیدم.
تماشاچیان همدان با شهرهای دیگر کمی تفاوت دارند. بچههای همدان دست پدر و مادر را میگیرند و برای تماشای کار کودک به سالن میآورند، این نشان از رشد مردم هنردوست همدان است و به واقع اینجا پایتخت فرهنگ و تمدن ایران است.
درباره شهر همدان باید بگویم: من بارها به این شهر آمدهام. خیلی همدان را دوست دارم، مخصوصاً منطقه الوند، امیدوارم این جشنواره سالیان سال پابرجا بماند و همین حمایت همیشگی از طرف استانداری، فرمانداری، شهرداری و در حقیقت نهادهای دولتی از آن ادامه داشته باشد تا این جشنواره از این شهر به شهر دیگری نرود.