برای همدان برای حسین زندی
با سری از سنگ و صبر
تنی از صخره و برف
با آغوشی از ابر و باد
بوتیماری است
که از اندوه
مجسمه می سازد کوه
که
همدان چند تابلو گرد گرفته است
و همیشه با خودش چند کیلومتر فاصله دارد
و جهانگردان
بر کتیبه هایس
دنبال رد انگشتی می‌گردند
که به جایی نشانه نرفته است.