معلم اخلاق

*علی جعفری

به نام خوبی‌ها، به نام مهربانی، به نام ایثار و گذشت که سعید عزیز همه این خصایل خوب را همه یکجا داشت و روح بزرگ خود را با این خصایل صیغل داده و رشد کرده بود. خاطره‌ای از سعید عزیز یادم هست؛ در یک زمستان سخت و بورانی مسیر هزار پیچ ( دره راه ) را با هم به طرف پناهگاه و قله یخچال طی می‌کردیم که به علت افت فشار حالم نامساعد شد، می‌خواستم برگردم، سعید کولی من را برداشت و روی کولی خودش گذاشت و با حوصله تمام و همراهی من تا پناهگاه برد.

او علاوه بر همه خصایل خوب از جسمی قوی هم برخوردار بود که این موهبتی خدایی بود و این‌که یک در پناهگاه به او گفتم شما چطوری با این‌هایی که به قول خودشان با ما جور نیستند و خودشان را تافته جدا بافته از ما می‌دانند و یک جورایی خودشان را می‌گیرند، ارتباط می‌گیری؟ سعید گفت عیب ندارد بگذار بدانند که ما جدای از تفکراتمان  اول از همه انسانیم و انسان بودن ما مهم است.

می‌خواهم بگویم سعید واقعا معلم اخلاق بود. یاد و نامش همیشه در دل خوبان زنده و پاینده باد.