*ستایش مستقیمی
نگهبان یا کارشناس سازمان محیط زیست نیستم، اما همیشه با دیدن یا شنیدن خبر آسیب‌هایی که به محیط زیست وارد می‌شد، غم عجیبی را در قلبم احساس می‌کردم. باتوجه به علاقمندی‌ام نسبت به حیوانات، ارادت زیادی نسبت به دوست کوچک و دوست‌داشتنی‌ام، پیروز که همه ما ایرانیان برای بقای او نگرانیم، داشتم. پیروز کوچک و البته شیر ایرانی. نژادپرستی حتی درمورد حیوانات نیز امری اشتباه و ناعادلانه است، اما من همیشه شیر ایرانی را اسطوره برتری نسبت به مابقی شیرهای جهان می‌دانستم. تا این‌که در مقاله خواندم که شیرهای ایرانی هیچ تفاوتی با شیر آسیایی و هندی ندارند.
این مقاله به شیشه ذوقم خش انداخت. فارغ از کمی تعصبی‌شدن نسبت به حیوانات کشور خودم، بی‌طرف می‌گویم که همه حیوانات گیاهان برایم اهمیت دارند و هیچ‌وقت نتوانستم نگران حیواناتی همچون: گوزن زرد، شاه روباه، لاک پشت پوزه عقابی، سیاه گوش و بقیه حیوانات و گیاهانی همچون لاله واژگون و ارکیده که در خطر انقراض به سر می‌برند، نباشم. محیط زیست در کشور من در کم‌توجهی بسیار قرار دارد. قتل‌عام بیش از ۱۶۰۰ سگ در گندک دماوند، سوزاندن گربه‌ها در آب و روغن در رشت، زنده زنده خاک‌کردن ۴۴۰۰۰ جوجه یک‌روزه، رودهای بیمار و دریاچه‌های سوخته کشور، تبدیل‌شدن گوهررود و زرجوب به کانال‌های انتقال آب و سوزاندن تعدادی سگ در سطل زباله‌های اهواز، که البته این‌ها فقط بخشی ازآسیب‌های وارد شده به محیط زیست توسط ایرانی‌ها بوده است. به جان محیط زیستی افتاده‌ایم که امکان زنده‌بودن و نفس‌کشیدن را برایمان فراهم می‌سازد و به ما شانس زندگی کردن را می‌بخشد. با تمام نیروی بی‌تفاوتیمان از کنار این موضوع عبور می‌کنیم. همه ما از جمله پیر و جوان، حتما با پوسترهای روی دیوارها که انواع نگهداری از محیط زیست را هرچند ابتدایی، اما کمی کاربردی توضیح داده‌است، روبه‌رو شده‌ایم. استفاده بی‌رویه از کاغذ در مراکز آموزشی، باعث قطع سالانه میلیون‌ها درخت می‌شود. مدارس می‌توانند به‌جای استفاده از کتاب‌های نو درسی در شروع هرسال تحصیلی، کتاب‌هایی را به تعداد دانش‌آموزان هر کلاس تهیه کرد و آن کتاب‌هارا برای حداقل ۵ سال استفاده کنند. در مدارس کتاب‌های بی‌کاربردی را آموزش می‌دهند، اما هیچ‌کس از محیط زیست دم نمی‌زند، هیچ‌کس هیچ کتاب درسی را در این مورد طرح نمی‌کند و هیچ دبیر و استادی به دانش‌آموزانش نمی‌آموزد. با توجه به این‌که ذهن کودکان در مدرسه شکل می‌گیرد، حتما باید محیط زیست جزو درس‌های اصلی از ابتدایی تا دبیرستان باشد. سوال من این است که اگر دانش‌آموزی نیاموزد که چگونه انسان یا شهروند خوبی باشد، چگونه می‌تواند دکتر، مهندس یا حتی دانشمند خوبی باشد؟