*سید امیر قشمی
*بازنشسته آموزش و پرورش
در شماره قبل هفته‌نامه همدان‌نامه گزارش مفصل و مبسوطی در خصوص موانع ورزش همدان درج شده بود که به درستی و به بهترین وجه حق مطلب ادا شده بود. نگارنده نیز ضمن ارج نهادن به کوشش‌های دست اندرکاران این نشریه وزین در پرداختن به مشکلات پیش روی ورزش استان با رویکرد آسیب‌شناسانه و فارغ از مباحث جناحی در دنباله مطالب، نکاتی را اضافه می‌کنم به امید آن که در خور بوده مورد توجه مدیران استان به ویژه اداره‌کل ورزش و جوانان قرار گیرد.
نکته اول آن‌که این تعداد مدیر دولتی در راس هیئت‌های ورزشی استان هر خواننده و علاقمند به مسائل ورزشی را به یاد تصمیم زنده‌یاد «ناصر حجازی» اسطوره فوتبال کشورمان در تصمیم به شرکت در انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری می اندازد، اگرچه ناصر حجازی به دلیل آن‌که از رجال سیاسی نبود در همان ابتدا رد صلاحیت شد، اما وی دلیل حضور خود را در انتخابات چنین عنوان می‌کند: «به این دلیل وارد کارزار شدم که سیاسی‌ها متعجب و ناراحت شوند و حالا هم بدون تعارف می‌گویم همان طور که سیاسی‌ها دوست ندارند ما ورزشی‌ها به سمت منصب و کار و تخصص آن‌ها برویم ما ورزشی‌ها هم دوست نداریم آن‌ها وارد فوتبال شوند چون تخصص لازم را ندارند».
متاسفانه سیاست‌زدگی به یکی از چالش‌های مهم در سیستم اداری کشورمان تبدیل شده که دامنه آن به ورزش نیز کشیده شده است. مسئولیت بسیاری از فدراسیون‌ها و هیئت‌های ورزشی استان‌ها و از جمله همدان بر عهده کسانی است که عمدتا دارای مسئولیت سیاسی و یا در نهادهای دولتی صاحب منصب هستند، اگرچه گفته می‌شود فدارسیون‌ها و هیئت‌های ورزشی نهادهای عمومی غیردولتی هستند و از موارد دوشغله بودن محسوب نمی‌شوند و حضور این دسته از مدیران دولتی در راس هیئت‌های ورزشی تنها به منظور جذب اعتبار مالی و حمایت مالی از این هیئت‌ها صورت می‌گیرد، در واقع به جرأت می‌توان گفت صلاحیت‌های حرفه‌ای و تخصصی، سوابق و افتخارات ورزشی افراد هیچ یک نقشی در انتخاب روسای هیئت‌های ورزشی نداشته و ندارد.
این‌که مدیران هیئت‌های ورزشی چگونه و از چه راهی وچه منابعی قادر به جذب اعتبارات برای هیئت‌های ورزشی خود هستند سوالی است که ذهن جامعه ورزشی و اهالی رسانه را به خود مشغول کرده است، اگر این اعتبارات و منابع از سازمان‌های تحت مدیریت این مدیران است که محل سوال و اشکال است.
اگر واقعا این مدیران که مسئولیت هیئت‌ها با این استدلال به آنان واگذار شده است. آن‌قدر از قدرت چانه‌زنی و نفوذ معنوی و اجتماعی بالایی در جامعه برخوردار هستند که می‌توانند با رایزنی و ارتباط با مراکز ثروت و قدرت هیئت‌ها و تیم‌های ورزشی را از کمک‌های مالی برخوردار کنند. بی‌گمان حضور چنین افرادی و با چنین نگاه، تفکر و نفوذی علاوه بر حوزه ورزش میتواند در دیگر نهادهای فرهنگی و به ویژه آموزشوپرورش که همواره با مشکلات مالی واعتباری روبرو بوده و هست هم کارگشا باشد!!
نکته دیگر آن که هر پست و مسئولیتی برای صاحب منصب خاصی مناسب‌تر است، هر مدیر باید خصوصیاتی متناسب با نوع کار و میزان مسئولیتش داشته باشد، شایستگی هر کاری مخصوص خود آن کار است برای مثال یک استاد خوب نمی‌تواند یک وزیر خوب باشد، همانگونه که یک استاندار خوب نمی‌تواند یک مدرس خوب باشد. چراکه هریک تنها می‌توانند در حیطه تخصصی خود خوب عمل کنند، از طرف دیگر پذیرش همزمان دو مسئولیت سنگین فرصت رسیدگی و پرداختن به همه وظایف قانونی را حداقل در یکی از حوزه‌ها را از مدیرسلب می‌کند که این امر خود سبب افت عملکرد و موفق‌نشدن در یکی از این حوزه‌ها خواهد شد.
و نکته پایانی آن‌که انتخاب روسای هیئت‌های ورزشی مانند سایر حوزه‌ها یک تصمیم درون سازمانی است و نیازی به ورود افراد غیرمسئول و فاقد مهارت، تخصص و دانش در این حوزه وجود ندارد، انتخاب مدیر غیرورزشی سبب نارضایتی جامعه ورزشی و سرخورده شدن ورزشکاران، کارشناسان و پیشکسوتانی خواهد شد که باید سرپرستی فردی را به عنوان رئیس هیئت بربالای سر خود بپذیرند که کوچکترین تخصص و سابقه‌ای در آن رشته ورزشی نداشته و ندارد. تجربه نشان داده بسیاری از هیئت‌های ورزشی نظیر هیئت باستانی و ورزش‌های زورخانه‌ای که از مدیریت ورزشی و پیشکسوت و کسانی که به قول معروف خاک گود را خورده‌اند، برخوردار بوده‌اند عملکرد بهتر و قابل قبول‌تری نسبت به دیگر هیئت‌ها داشته‌اند.
اگر خواهان توسعه و پیشرفت ورزش استان هستیم شرط لازم شایسته‌گزینی و انتخاب و سپردن مسئولیت به ورزشکاران و پیشکسوتان همان رشته ورزشی است. استان همدان خوشبختانه در حوزه ورزش، در زمینه‌های وجود استعداد مدیریتی از ظرفیت بالایی برخوردار است که باید آن‌ها را شناسایی کرد و بر اساس مهارت، سوابق ورزشی و عملکرد و شایستگی با نظر و همکاری پیشکسوتان و مربیان و ورزشکاران به مسئولیت‌های هیئت‌های مختلف ورزشی گمارد.