امید که گردناامیدی بر قلبهایتان نشیند
فاطمه علی اصغر روزنامهنگار
روزگاری بین دوستداران میراثفرهنگی و اهالی رسانه ارتباط و گفتمان تنگاتنگی وجود داشت، البته نه در راستای تشکیل باند و باندبازی بلکه برای نجات میراثفرهنگی همیشه در خطر. در همان زمان بارها بحث بر سر این بود که اطلاعرسانی و فعالیت خبری در شهرهای مختلف ایران در زمینه میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی بسیار اندک است و گاهی ناچیز است. افراد انگشتشماری در آن زمان فعالیت میکردند اما مسئله این بود که باید اطلاعرسانی به صورت حرفهای و فراگیر انجام میشد تا تمرکززدایی صورت بگیرد و جریان آزاد اطلاعات حداقل در این حوزه محقق شود. متاسفانه هنوز هم بسیاری از شهرهای ایران در این زمینه دچار فقدان هستند اما خوشحالم همداننامه متولد و گام بلندی شد برای تحقق این امر مهم. بهترین گواه هم فعالیت این رسانه در زمینه ثبت جهانی هگمتانه بود. بیاغراق تلاشهای پیگیرانه و موجدانه اعضای این رسانه تحسینبرانگیز بود. امیدوارم که همداننامه بتواند همچنان در راستای تحقق اهداف بلند صیانت از میراثفرهنگی بکوشد و هرگز گرد ناامیدی به قلبهای اعضای آن نشیند و از رسالت خود منحرف نشوند.