*حسین زندی
*سردبیر
نبود نقشه راه جامع در طرح‌ها، برنامه‌ها و پروژه‌های شهری از معضلات مدیریت شهری همچون همدان است. تکرار این موضوع چنان شدید بوده که اعتماد افکار عمومی نسبت به برنامه‌ریزی و اجرای پروژه‌ها از بین رفته است. به طور مثال هیچ وقت برای تأسیسات آب، فاضلاب، مخابرات یا گاز شهری برنامه جامعی وجود نداشته که یک ماه پس از ایجاد تأسیسات فاضلاب یا مخابرات دوباره آن منطقه جراحی و زخمی نشود تا آن‌چه در طراحی تأسیسات فراموش شده، بار دیگر لحاظ شود. به همین خاطر است که شهروندان همواره شاهد زخمی‌شدن آسفالت‌های معابر برای ترمیم یا بازسازی این تأسیسات بوده‌اند. حال اگر این بی‌برنامه‌گی را به طرح جامع شهری یا حتی پل‌سازی‌ها و پروژه‌های دیگر شهری تعمیم دهیم، بیراهه نرفته‌ایم.
یکی از برنامه‌های مهم سال ۱۴۰۱، آماده کردن شهر همدان برای ثبت جهانی «منظر تاریخی شهری از هگمتانه تا همدان» است، اما مدیران ارشد و تصمیم‌سازان از استانداری و نمایندگان مجلس و شورا تا مدیران فرهنگی و مرتبطین موضوع، تنها به ترسیم نقشه این محوطه بسنده کرده و برنامه جامعی برای این موضوع ندارند. در‌حالی‌که هنوز افکار عمومی آماده پذیرش چنین موضوعی نیست و شرایط به نفع برنده‌شدن همدان در یونسکو پیش نمی‌رود و با روند فعلی احتمال سوزاندن این شانس وجود دارد.
به طور مثال اگر ارزیابان یونسکو که برای ارزیابی و داوری پرونده و شرایط ثبت جهانی منظر شهری از هگمتانه تا همدان به بازار همدان مراجعه کنند و از موضوع ثبت جهانی با کاسبان و بازاریان حرف بزنند و سوال بپرسند، بدون شک با یک جمله «میشه شی» از جانب اهالی بازار روبه‌رو خواهند شد. به دلیل این‌که پیش از این هیچ آموزشی برای آماده‌شدن مردم و پذیرش این شانس بزرگ از سوی مدیران داده نشده است.
یکی از آورده‌های ثبت جهانی هگمتانه این است که اهمیت حفاظت از آن برای همه مردم دنیا از جمله شهروندان همدانی تفهیم خواهد شد. آورده دیگر این است که این محوطه نیز در فهرست آثار گردشگرپذیر جهانی قرار گرفته و سرازیرشدن گردشگران خارجی به همدان اتفاق خواهد افتاد و شرایط اقتصادی جامعه محلی در این شهر تغییر خواهد کرد، اما گردشگر خارجی قرار است برای دیدن کدام پدیده و جاذبه‌ها به همدان بیاید؟ مگر قرار نیست آثار تاریخی این شهر را ببیند و با فرهنگ غنی و تاریخ مردم این استان آشنا شود؟ آیا برای دیدن مصرف‌کنندگان موادمخدر در مرکز شهر و بافت تاریخی به شهر ما می‌آیند؟
سال‌هاست همه روزه در میدان مرکزی و ابتدای پیاده‌راه اکباتان، فروشندگان موادمخدر و قرص جولان می‌دهند و در دوسال گذشته از خرید تا مصرف موادمخدر در همین رینگ مرکزی شهر اتفاق می‌افتد. بخشی از بازار به محل مصرف موادمخدر تبدیل شده و اعتراض بازاریان نیز به نتیجه نرسیده است. ظاهراً مدیران برای این موضوع راه‌حل و اراده‌ای ندارند. حال باید از استاندار، نمایندگان مجلس و شورا، شهردار و سایر مدیرانی که با بحث مدیریت استان و مسئله ثبت جهانی مرتبط هستند، پرسید: آیا با حضور مصرف‌کنندگان و فروشندگان موادمخدر در این محوطه امکان ثبت جهانی منظر تاریخی شهری هگمتانه تا همدان وجود دارد؟