*نسرین زندی
*خبرنگار
آمدن بهار زمین را جان دوباره می‌بخشد و زمین نفس می‌کشد البته اگر کرونا نگرفته باشد و مشکل تنفسی نداشته باشد. در این فصل شادی و طراوت از تمامی اجزای طبیعت می‌بارد. انسان نیز به عنوان جزئی از طبیعت در تکاپوست تا سالی نو آغاز کند.
این روزها مردم در حالی به استقبال بهار می‌روند که مجبورند به خاطر بیماری کرونا در خانه بمانند و بسیاری از کارهایی را که در این ایام انجام می‌دهند رنگ و بوی دیگری گرفته است. زدودن آلودگی‌ها و ضدعفونی کردن خانه‌ها شدت بیشتری گرفته است و با وسواس خاصی انجام می‌شود. همهمه‌ای که سال‌های پیش در بازار و خیابان‌ها برپا بود دیگر به چشم نمی‌خورد. حاجی فیروز و عمو نوروز در قرنطینه هستند و در خانه مانده‌اند و دیگر در خیابان‌ها با رقص و آواز خبر رسیدن نوروز را به مردم نمی‌دهند. فردی هم که مراسم کوسه‌گردی را انجام می‌دهد اگر از قرنطینه بیرون بیاید احتمالا او هم موضوع کرونا را برای طنزهایش انتخاب می‌کند.
مراسم یادکردن از رفتگان در پنجشنبه آخر سال نیز از مراسمی است که هرسال به بهترین شکل ممکن انجام می‌شد طوری که در آرامستان‌ها جای سوزن انداختن نبود اما امسال اموات به علت شیوع کرونا از پذیرفتن مهمان معذورند پس لطفا از دور یادشان کنید.
سمنوپزان را هم که معمولا افراد دور هم جمع می‌شدند و در مراسمی ویژه و خواندن آوازهای خاص و حتی رقص‌های محلی برگزار می‌کردند امسال یا به تنهایی سمنو می‌پزند و با خود زمزمه می‌کنند یا اصلا سمنو نمی‌پزند حالا یک سال سمنو در سفره هفت سین نباشد که اتفاق خاصی نمی‌افتد. اما مراسم چهارشنبه‌سوری و آتش‌بازی، هرچند بعضی‌ها به صورت بسیار خطرناک برگزارش می‌کردند اما اصلا جای نگرانی نیست چرا که گرما کرونا را از بین می‌برد.
امان از آن‌هایی که چشم دیدن رابطه خوب دو نفر را ندارند. به بهانه سال نو مردم سالی یک بار به دیدن خانواده، دوستان، آشنایان و سایر اقوام وابسته می‌رفتند و برای ابراز صمیمیت روبوسی و یا یکدیگر را بغل می‌کردند اما حالا با وجود کرونا چون یکدیگر را دوست دارند در خانه می‌مانند و اگر هم کسی را دیدند با او دست نمی‌دهند. تعطیلات نوروز امسال با وجود تمام نگرانی‌ها و محدودیت‌هایش می‌تواند فرصتی باشد برای انجام کارهایی که فرصتش را نداشتید.