مثلث برمودا در غرب ایران شناخته شد
زهرا کرد
پیش از آنکه برمودا و مثلثش شهره جهان شود، مثلث در سفالینه و نقوش قالی ایرانی دیده می‌شد. این شکل هندسی ما را به سلسله جبال و کوه‌ها می‌رساند. به چین‌خوردگی عظیمی که زاگرس نام دارد و ردپای حضورش را در نقوش دست‌بافته‌ها، جام‌ها و ابریق‌ها می‌بینیم. زاگرس در کنار شکوه دیرینه و دنیای بی مرزش، در عصر فعلی به عنوان ویژه‌ای آراسته شده‌است. سه قسمت از این رشته‌کوه هریک به دلایلی در زمره میراث جهانی شناخته شده‌اند. ابتدا مجموعه تاریخی بیستون کرمانشاه در سال ۲۰۰۵، سپس منظر فرهنگی اورامان مشترک بین کردستان و کرمانشاه در سال ۲۰۲۰ و امسال تپه هگمتانه سومین ضلع از این مثلث باشکوه هستند که ثبت جهانی یونسکو شده‌اند. مثلثی که می‌تواند قطب نویی از گردشگری در ایران به حساب بیاید. قطبی که در کنار آثار باستانی و طبیعت کوهستانی به واسطه فرهنگ فولکلور غنی که دارد دو جایگاه از ۲۴ جایگاه میراث ناملموس ایران را به خود اختصاص داده است. کرمانشاه به‌عنوان شهر خلاق خوراک و سنندج شهر خلاق موسیقی. نزدیکی مسافت این سه استان و اشتراکات جغرافیایی، اقلیمی، فرهنگی و زبانی قابلیت‌های مهمی هستند که اگر با هوشمندی مدیران ارشد هر سه استان همراه شود، می‌تواند رکود اقتصادی را در غرب کشور با برنامه‌ای عملیاتی و قابل وصول برطرف سازد. دسترسی این منطقه از کشور به بازارهای گردشگری همسایگان غربی خاصه ترکیه، عراق و اقلیم کردستان می‌تواند زمینه‌ساز جذب گردشگر از مناطق مذکور شود. از طرفی ظرفیت‌های طبیعی و منحصر‌به‌فرد این خطه نظیر کوهستان الوند در همدان، قله بدر و پریشان در کردستان، ستیغ دالاهو، پَرّآو و شاهو در کرمانشاه، جاده‌های پرکشش و مسیرهای طبیعی دوچرخه مقصدی جذاب برای گردشگری ورزشی به‌حساب‌می‌آید. سنندج علاوه بر موسیقی با نوای غنی سازش و رقص‌های به‌جامانده از هزاران سال پیش می‌تواند مقصد بی بدیلی برای انواع جشنواره‌های هنری باشد. کما اینکه هم اکنون نیز باوجود تمامی محرومیت‌ها تئاتر خیابانی مریوان حرفهای مهمی برای گفتن در مجامع ملی و بین‌المللی دارد. از طرفی ردپای پررنگ عرفان در غرب را می‌توان در دینور و صحنه کرمانشاه، عین‌القضات همدانی و باباطاهر عریان جست و برای این طیف از گردشگر کنجکاو و محقق مقصد جذابی ساخت. همدان به دلیل زیستن و مرگ عارف‌قزوینی در خاکش، حرف تازه‌ای در گردشگری ادبی دارد و غنودن پورسینا در شاهکار سیحون برای اهالی دانش خاصه طب و معماری جذابیت پرشماری دارد. پر بیراه نیست که این منطقه را برمودای ایران بنامیم. چرا که آنچه خوبان همه دارند این خطه یک‌جا دارد اما معرفی، مدیریت و بهره‌برداری از آن‌ها مستلزم نگاه حرفهای و تخصصی مدیران حوزه مدیریت شهری و گردشگری است.