مرارت‌های پشت صحنه و دستاوردهای روی صحنه!
یادداشتی پیرامون رویداد اردیبهشت هگمتانه و جایزه دوسالانه دکتر پرویز اذکایی
✍فخرالدین حیدریان
در چند روز اخیر چند رویداد فرهنگی در قالبی وزین به نام «اردیبهشت هگمتانه» در همدان برگزار شد.
در این چند روز دیار همدان میزبان دیدار اندیشمندان شهیر ملی همچون استاد میرجلال الدین کزازی، استاد دکتر حسین معصومی همدانی، دکتر نصرالله پورجوادی، دکتر علی اشرف صادقی، دکتر محمدحسین پاپلی یزدی، دکتر علی‌اشرف مجتهد شبستری، دکتر تقی پورنامداریان، دکتر اکبر ایرانی و اساتید شهیر دیگر بود، که هریک نامی و وزنه‌ای در سپهر اندیشه ایران زمین معاصر بوده‌اند.
به‌واسطه ارتباطی که با دوستان و چهره‌های مدنی و فعال فرهنگی پرتلاشی همچون حسین زندی دارم، خوب می‌دانم که تا به بار نشستن این رویداد آبرومند برای همدان، چه سختی‌ها و چه تنگناهایی پیش راه دوستان بی ادعا بوده است.
آن‌چه انگیزه من برای نوشتن این یادداشت کوتاه شد، پخش ویدیویی از جانب روابط عمومی استانداری بود که همه در آن میزبان و در قاب کلوزآپ بودند بجز همان فعالان پرتلاش مرارت کش.
هرچند که همراهی نهادهای اداری استان و از جمله استانداری، دیرهنگام بود اما باز باید آن را غنیمت شمرد و جا دارد که از همراهی همدلانه رده‌های مختلف مسئولان اداری استان و از جمله دکتر ربانی مهر مدیرکل اموراجتماعی استانداری قدردانی کرد.
❇️با این‌حال امیدوارانه آینده را به انتظار می‌نشینیم تا شاید، این رویداد فرهنگی تجربه‌ای برای تمامی مسئولان باشد، که مدبرانه بیاندیشند. در چنین رویدادهایی آن‌چه به‌دست می‌آید و به‌جا می‌ماند، آبرو برای استان همدان است و آن‌چه سختی کار است، نصیب فعالان مدنی می شود پس باید به قول سعدی شیرین سخن:
«یارشاطر آنان باشیم نه بارخاطر!»
❇️ تصور کنید اگر چه تصورش سخت نیست که با برخی تحلیل‌های اشتباه و در کمین، این رویداد فرهنگی شایسته لغو می‌شد، چه چیزی نصیب استان می‌شد، و حال که برگزار شده است چه چیزی به خزانه و اندوخته فرهنگی استان افزوده شده است؟
کاش استقبال و بازخوردهای مثبت اجتماعی چنین رخدادی ارجمند، تجربه‌ای برای همراهی همدلانه بیشتر در آینده خلق کرده باشد، و قدردان تلاش ارزشمند فعالان بی ادعای عرصه فرهنگ و اجتماع باشیم.
در پایان باید با احترام به حسین زندی و دوستان پرتلاش همراه این رخداد آبرومند خسته نباشید و دستمریزاد گفت.