مسئولیت‌پذیری مدیران و مردم همدان در میزبانی جشنواره کودک ستودنی است
مسئولیت‌پذیری مدیران و مردم همدان در میزبانی جشنواره کودک ستودنی است
شاید دوست بدارید :
ناهید زندی‌صادق
روز گذشته نخستین اجرا در پلاتوی عین‌القضات همدانی با نمایش «درخت کتاب» رقم خورد. «راضیه رفیع‌زاده»، نویسنده و کارگردان اهل عراق، که این نمایش را در دو سانس به روی صحنه برد، تجربه حضور در چند دوره از جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان را در کارنامه خود دارد. درباره نمایش درخت کتاب و جشنواره کودک با این هنرمند گفت‌وگوی کوتاهی کرده‌ایم.
– لطفا خودتان را معرفی کنید.
راضیه رفیع‌زاده هستم، کارمند حرم امام حسین (ع) در بخش تئاتر کودک و نوجوان، من نویسنده و کارگردان نمایش بی‌کلام «درخت کتاب» هستم.
چندین سال است در کربلا زندگی می‌کنم. البته ابتدا تلویزیون کربلا از من دعوت به همکاری کرد. پدر و مادرم در عراق متولد شده‌اند، اما اصالت ایرانی دارند. مدتی به خاطر شرایط خاص کشور در دوره صدام به ایران مهاجرت کردیم و بعد از سقوط صدام به کربلا بازگشتیم.
من سال‌ها در ایران زندگی کرده‌ام و در تهران در رشته تئاتر تحصیل کرده‌ام. وقتی زمینه حضورم در کربلا مهیا شد، ترجیح دادم در شهر پدری زندگی کنم و حضور موثرتری از نظر خدمت‌گذاری به مردم داشته باشم.
– چرا حوزه کودک را انتخاب کردید؟
تمام کسانی که تئاتر کودک و نوجوان کار می‌کنند باید با عشق کار کنند. من واقعا عاشق کودکان هستم، مخصوصا کودکان عراق که دوره سختی را پشت سر گذاشته‌اند و از نظر فرهنگی- هنری مستحق پیشرفت هستند. خودم فکر می‌کنم می‌توانم گام‌هایی در این راستا بردارم و چه بهتر جایی باشم که خیر بیشتری به مردم برسد.
– درباره نمایش درخت کتاب صحبت کنید.
در واقع موضوع نمایش در زمینه این نیست که بچه‌ها کتاب بخوانند بلکه درباره این است که بچه‌ها باید خود را بشناسند. کودکی در این نمایش هست که سفر ادیسه‌واری را آغاز می‌کند. او در نهایت با شناخت خودش به این نتیجه می‌رسد که کتاب می‌تواند در زندگیش خیلی مفید باشد، البته نمی‌خواهم بگویم که تنها با کتاب می‌توان پیشرفت کرد، گاه ممکن است یک گوشی موبایل با استفاده مفید و درست زمینه‌ساز پیشرفت کسی باشد.
– بی‌کلام بودن نمایش دلیل خاصی دارد؟نخستین هدف ما از بی‌کلام بودن این نمایش این بوده که مخاطب بین‌المللی داشته باشیم و بتوانیم در هر کشوری اجرا کنیم.
از سوی دیگر با توجه به اینکه ما در کربلا تا امروز تجربه کار صامت و بی‌کلام نداشتیم، دلمان می‌خواست این نوع از تئاتر را تجربه کنیم. امیدوارم بتوانیم این نمایش را در سراسر جهان اجرا کنیم.
خیلی خوشحالیم که برای نخستین بار این تئاتر در جشنواره همدان به روی صحنه خواهد رفت و خوشحال‌تر هستم که نخستین نمایشی که در سالن نوساز عین‌القضات اجرا خواهد شد، درخت‌کتاب است.
– چند بازیگر در کار شما حضور دارند؟
نمایش درخت کتاب سه بازیگر دارد، دو آقا و یک خانم، نقش خانم را خودم بازی می‌کنم و آقایان از بازیگران قدیمی، پیشکسوت و توانمند هستند که در رشته تئاتر تحصیل کرده‌اند. این دوستان سال‌ها تئاتر کار کرده‌اند و یکی از بازیگران مسئول بخش هنر در حرم امام حسین(ع) هستند و دیگری دبیر جشنواره تئاتر کودک «الحسینی الصغیر» در کربلا هستند. این نمایش را در بخش تئاتر حرم تولید کرده‌ایم.
– دیدگاهتان درباره جشنواره همدان چیست؟
جشنواره همدان برای من خیلی قدیمی است و پیشینه دارد. چون از دوره دانشجویی تا آنجا که توانسته‌ام در دوره‌های مختلف حضور داشته‌ام. یکی از جذابیت‌های جشنواره این است که دوستان و استادان قدیمی را می‌بینیم و آنقدر خاطرات خوشی از دوره‌های مختلف داریم با شنیدن نام همدان، لبخند بر لب ما نقش می‌بندد. خیلی خوشحالم که دو سال متوالی در جشنواره کار ارائه داده‌ام.
– لطفا مقایسه‌ای بین جشنواره همدان و اردکان داشته باشید.
از آنجا که دبیر اجرایی و تیم همراهش در هر دو دوره مشترک است، نمی‌توان از نظر ساختاری مقایسه کرد، شیوه برگزاری نیز تقریبا مشترک است؛ اما از شیوه میزبانی می‌توان صحبت کرد. از آنجا که سال اولی بود که جشنواره در یزد برگزار می‌شد، مردم استقبال خوبی از افتتاحیه کردند. یکی از خیابان‌های اصلی شهر را به این مراسم اختصاص داده بودند و این خیابان مملو از شرکت‌کننده بود. عروسک‌های غول‌پیکر و حضور شخصیت‌های تلویزیونی مثل مل‌مل هم باعث استقبال جمعیت شده بودند؛ اما در اجراها از ازدحامی که در سالن‌های همدان می‌توان مشاهده کرد، خبری نبود و تعداد تماشاچیان بسیار کم بود.
شاید دلیلش این باشد که اولین سالی بود که میزبان این رویداد بزرگ بودند و هنوز مردم اردکان و یزد به نقش مفید و تاثیرگذار تئاتر در شکل‌گیری شخصیت کودک و نوجوان پی نبرده‌اند.
– با توجه به اینکه شما در جشنواره‌های مختلفی در دیگر شهرها هم حضور داشته‌اید، زیرساخت‌هایی مانند سالن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در سال‌های گذشته سالن‌های بسیار زیادی را دیده‌ایم و گاه در آن‌ها اجرا داشته‌ایم، اما سالنی که امروز در همدان افتتاح شد، بسیار فضای خوب و گرمی دارد و در مقایسه با سالن‌هایی که طی این سال‌ها دیده‌ام این سالن را استاندارد ارزیابی می‌کنم. البته ایراداتی هم وجود دارد که احتمالاً به خاطر سرعت اجرای کار بوده و به مرور رفع خواهد شد. با توجه به حضور آقای حسینی شهردار همدان و تیم اجرایی قوی و کارآمدی که در کنارشان حضور دارند قطعاً در آینده‌ای نه چندان دور شاهد تاسیس و راه‌اندازی سالن‌های بیشتر و بهتری خواهیم بود.
-سخن پایانی؟
شاید این موضوع برای شما خوشحال‌کننده نباشد اما من خیلی خوشحال بودم که جشنواره یک سال به یزد رفت. راستش با خودم می‌گفتم: کاش این جشنواره در شهرهای مختلف ایران بچرخد.
با توجه به اینکه ما هم در کربلا جشنواره‌های برگزار می‌کنیم می‌دانم که چقدر این هماهنگی‌های برگزاری برنامه سخت و دشوار است، در یزد هم از چندین ماه قبل شروع به احداث به چند سالن جدید و تعمیر و بازسازی سالن‌های موجود کردند، می‌دانم که تامین این زیرساخت‌ها در شهرهای مختلف بسیار سخت است؛ اما ای کاش می‌شد که این جشنواره بسیار جذابی که در رشد فکری بچه‌ها بسیار موثر است در جای جای ایران برگزار شود و دل کودکان شهرهای مختلف را شاد کند. البته با توجه به اینکه خاستگاه و زادگاه این جشنواره همدان است، سال گذشته دلتنگ همدان بودیم و در میان حرف‌هایمان بارها و بارها این جشنواره را جشنواره همدان می‌نامیدیم و کمتر از عنوان جشنواره کودک یا جشنواره اردکان نام می‌بردیم!
همه ما به همدان عرق داریم و به مردم و مسئولان این شهر که ۲۸ سال میزبان این جشنواره بوده‌اند، بسیار احترام می‌گذاریم چرا که با عشق و انرژی زیادی که صرف اجرای بهتر این جشنواره می‌کنند، ثابت کرده‌اند این جشنواره چقدر برایشان اهمیت دارد و این حد از مسئولیت‌پذیری و وظیفه‌شناسی ستودنی است.