نامهای برای همه داناها
مرجان حاجی رحیمی
کاش همه استانها یک نامه هفتگی داشتند به نام شهرشان، چیزی مانند همداننامه که حالا در آستانه تولد هفتسالگی اش هستیم. کاش برای همه اهالی قلم، معرفی فرهنگ، تمدن و بزرگان شهرشان آنقدر مهم بود که از جان و دل برایش مایه میگذاشتند و از خودشان میگذشتند تا با هزار سختی ثبت و ضبط کنند پیشینه فرهنگی شهرشان را که به آن و اهالیاش تعلق خاطر دارند. کاری که هفت سال است با تمام سختیها و مشقتها اهالی همداننامه انجام میدهند.
انتشار یک هفتهنامه فرهنگی اجتماعی وزین مانند همداننامه در این دوره زمانه که قیمت کاغذ سرسام آور است و هر اطلاعات درست و غلطی در شبکههای مجازی منتشر میشود و مخاطب میلیونی دارد، کاری بسیار سخت و قابل احترام است. در این دوره که برای قریب بهاتفاق مردم غم نان مهمتر از فرهنگ و هنر است، عدهای روزنامه نگار از سر عشق از عمرشان میگذرند تا اطلاعات ذیقیمتی را منتشر کنند که کمتر کسی به آن توجه دارد و با انتشار آن در یک رسانه مکتوب آن را برای نسلهای آینده ثبت و ضبط کنند و بهخاطر همین از خودگذشتگی و عشق است که باید ایستاد و کف زد.
در هفت سال گذشته از نزدیک شاهد تلاش شبانه روزی اهالی همداننامه بودم تا بذری را که با عشق کاشته بودند، به نهال و درختی تنومند تبدیل کنند. حالا این نام برای خیلیها بویژه فرهنگ دوستان آشناست و کم کم جای خود را بین مخاطبانش باز کرده است.معرفی چهرههای کمتر شناخته شدهای که نقش بزرگی در فرهنگ ممکلت داشتهاند و جلوگیری از تخریب و فراموش مواریث فرهنگی از نگاه من مهمترین دستاورد این رسانه محلی است که با انتشار این گزارشها جنبه ملی پیدا کرده است.
از صمیم قلب برایتان آرزوی موفقیت میکنم و امیدوارم جشن تولد ۷۰ سالگی همداننامه را بگیرید و خستگی ناپذیر به راه خود ادامه دهید.