ندای روزنامه
هوشنگ جمشید آبادی
وقتی ندائی یا صدا و آوازی به درون ما راه می یابد که زبانش مناسب حالات ما باشد . یعنی تعبیرات و نشانه‌های محصوصی از خواست‌های ما به کار ببرد .اگر روزنامه بتواند اندیشه یا حالتی که در ما وجود داشته است، منعکس کند، می‌تواند نقشی هنرمندانه و تاثیرگذار در جامعه ایفا کند. در این صورت روزنامه همدل و هم صوت با آدمیان می‌شود. انتظار ما از روزنامه چیست ؟ روزنامه صدا و نوای آشنایی است که به گوش ما می‌رسد .روزنامه باید بتواند در اثر خود هم‌آهنگی و مناسبات و ارتباط با حالت ذهنی و قلبی ما برقرار کند. بحث در این نیست که در روزنامه گزارش‌های یومیه و صحنه‌های زندگی را با نقوش و صور و علاماتی که برای بیان لازم است در صفحات خود منظور کند و یا فقط نیازها و انتظارهای مردم را برآورده کند. انتظار این است که در درجه اول به افراد جامعه و محیط شخصیت ببخشد و ارتباط و تفاهمی اجتماعی حاصل کار اوست.
روزنامه نشان دهنده احوال و شخصیت اجتماعی جامعه است. روزنامه به مردم تعلق دارد و صدای جامعه است، جامعه‌ای که بدان تعلق دارد. مردم ایران از این پشتوانه که حاوی فرهنگ هاست و از فراز و نشیب خطرها گذشته و به‌صورت ماندگار درآمده است، مهر وجود او را در خود جای می‌دهند. روزنامه مایه قضاوت و داوریست، محکمه اجتماعی و دادگستر است. در این روزگار، یا هر روزگار دیگر که تیرگی جانکاه، دوستی و مهربانی را از انسان جدای سازد ، روزنامه چراغی است که تیرگی را می‌زداید و جان‌ها را گرم می‌کند. و سرود خنده و شادی و حقانیت را بر لب جاری می‌کند.
از روزگاران پیش که نیاکان ما بر گستره فلات ایران جایگزین شدند، ایرانیان به خط و زبان خود شرح و رویدادهای زندگی را برتارک و جبین کوه‌ها به‌صورت سنگ نبشته، همراه نقش‌ها و تصاویر نقش و ثبت می‌کردند. از آن روز که زبان ایرانی و اوضاع تاریخی کشور خود را بر صفحه طبیعت ماندگار کنند. اکنون تماشاگران گفتار و سرود و خطابه‌های آن نیاکان راوی از هزاران سال می‌بینند و گزارش‌های سالیانه آنان را در وصف حالاتشان، درمتن نوشته‌ها و به صورت ادبیات تاریخی به‌نام یادگاری‌های مانده، سبب افتخار و مباهات خود می‌دانند.
در پایان این گفتار کوتاه بایسته است از روزنامه میهنی (همدان نامه) که سالیانی است فرهنگ‌ها و آداب و سنت‌ها و آیین‌های این مردم را منعکس نموده ،سپاس‌گو باشیم و از سر دبیر آقای حسین زندی و دارنده امتیاز روزنامه آقای مجید ملکیان و پدید آورندگان آن و هیأت تحریریه که کیفیتی به روزنامه بخشیده‌اند، از حاصل کار آنان قدر دانی کنیم .