*حسین زندی
*سردبیر
همیشه پدر و مادرها و نسل پیشین به نسل‌های پسین با دیده تردید نگریسته‌اند. همواره به دلیل نبود شناخت از کافی نسل‌های بعد از خود، این‌گونه اندیشده‌اند که نسل‌های بعدی نمی‌فهمند و فهم و درک درستی از شرایط و مناسبات روز را ندارند، اما برای نخستین‌بار نسلی از بطن جامعه برخاسته که این معادله و باور را بر هم ریخته و فهم خود از شرایط و مناسبات را به رخ دیگران کشیده و برای نخستین‌بار داشته‌ها و نتیجه داده‌های خود را در برابر خانواده به ویژه پدر و مادر بروز داده است.
آنان برای اولین‌بار بیان کرده‌اند که ما می‌فهمیم. شاید نخستین‌بار است که پدر و مادر نیز پذیرفته‌اند که فرزندان آنان؛ یعنی آیندگان با اندیشیدن و دانستگی بیگانه نیستند. آنان تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی غلط را از جانب غیر نمی‌پذیرند، بنابراین دنیای جدیدی را در برابر دیگری ترسیم کرده و دیگران را متقاعد کرده و پذیرانده‌اند.
اما امروز روز دیگری است، باید بپذیریم که نسل امروز؛ یعنی آنان که قرن ۲۱به دنیا آمده‌اند، دنیای متفاوتی را با خود آورده و خلق کرده و خواهند کرد. در دنیای این نسل برخلاف نسل‌های پیشین، تحقیرکردن معنی ندارد، آنان اهل واکنش هستند، دروغ را بر نمی‌تابند، حتی از پدر و مادر. در حالی که نسل‌های پیشین اهل مماشات بودند.
زبانشان متفاوت و موسیقی و کتاب‌هایی که می‌خوانند متفاوت است. آنان می‌خواهند زندگی کنند و از زیستن لذت ببرند. این نسل سلطه را بر نمی‌تابند، به همین دلیل اولین گامشان طغیان در برابر پدر و مادر است. قهرمانان آنان در ایران نیست، اگر می‌خواهید در برابر قهرمانان آنان موضع بگیرید، به به کره جنوبی سفر کنید. بر خلاف تصور نسل‌های پیشین، آموزش‌پذیری آنان شگفت‌آور است، اما سیاست را قدر و ارجی نمی‌نهند. اصولگرا و اصلاح‌طلب و چپ و راست را نمی‌شناسند، برخلاف جوانان و نوجوانان اول انقلاب به جای ساده‌زیستی، تنوع‌طلبی را برگزیده‌اند. حتی گرایش آنان به اعتیاد با نسل‌های پیشین متفاوت است.
پدر و مادر آن‌ها دهه شصتی و پنجاهی هستند و شاید عامل پیشرفت آنان همین باشد که پدر مادر آنان حامیان خوبی هستند. آنان عاشق محیط زیستند، از چراغ قرمز رد نمی‌شوند، مهربانند، عاشقند و خود را باور کرده‌اند.
اگر به آنان سلام نکنید و نپذیرید، بازنده شمائید.