*علی پاشا رجبلو
*مدرس موسیقی
متاسفانه با شیوع ویروس کرونا مردم جهان شاهد رنج و درد و دست دادن عزیزان خود هستند و شرایط به وجود آمده از تاثیر این ویروس، محدودیتهای اقتصادی و اجتماعی جدی برای مردم و به خصوص هنرمندان ایجاد کرده است. بسیاری از مشاغل و حرفهها، دچار مشکلاتی اقتصادی چون تعطیلی واحدهای تولیدی، تعدیل نیروی کار و بیکاری و حتی مواردی به ورشکستگی نیز انجامیده است. در این میان شاید به جرات بتوان ادعا کرد که هنرمندان در رشتههای هنری مختلف چون سینما، نمایش، نقاشی، خوشنویسی، موسیقی و هنرهای دیگر، بیشترین آسیب را در عرصه برگزاری آئینهای هنری، خلق و آفرینش آثار جدید و آموزش را متحمل شدهاند .
بعد از تداوم شیوع کرونا، بخشی از هنرمندان با استفاده قابلیتهای فضای مجازی و شبکههای اجتماعی به ارائه آثار هنری و آموزش مجازی روی آوردهاند که این روش تاکنون نتوانسته پاسخگوی نیازهای روحی و اقتصادی هنرمندان باشد. هر چند بخش بزرگی این فضا، متاسفانه با حضور افرادی برگزار میشود که آثار ارائه شده و چگونگی آموزشها حتی از حداقل کیفیت برخوردار نیست و هیچگونه مرجع و یا نهادی، به ارزشیابی آنها نمیپردازد که خود جای تامل و بحث دیگری را دارد.
اگرچه همه هنرمندان در رشتههای مختلف هنری تاثیر مخرب شیوع کرونا را با جان و دل لمس میکنند اما این تاثیرگذاری در هنر موسیقی و به خصوص در کشور ما تبعات منفی بیشتری را داشته است؛ موسیقی تنها هنری است که در جامعه ما هنوز وضعیت حلال و حرام آن همچنان در هالهای از ابهام است و فراهم کردن ابزار فراگیری آن (ساز موسیقی)، حتی در شرایط عادی برای خانوادهها، مشکل و دشوار بوده است. معمولا آخرین انتخاب خانوادهها برای فراگیری هنر و اوقات فراغت فرزندان خود، موسیقی بوده است و با شیوع ویروس کرونا، این انتخاب در سبد فرهنگی خانوار به حداقل رسیده است .
آموزشگاهها و کلاسهای خصوصی موسیقی تقریبا تعطیل و در بهترین حالت نیمه تطیل شدهاند، برگزاری کنسرتهای موسیقی که با ارائه آثار و تجربه عملی هنرمندان موسیقی برگزار میشد و از سوی دیگر یک فعالیت اقتصادی درآمدزا برای هنرمندان بود، تعطیل شده است، سازندگان ساز به خاطر نبودن تقاضا برای خرید ساز، بیکار شدهاند، فروشندگان لوازم موسیقی در بحران اقتصادی و ورشکستگی به سر میبرند و این در شرایطی است که هیچگونه برنامه و حمایت جدی برای تامین نیازهای اقتصادی هنرمندان موسیقی از سوی متولیان فرهنگی، برای بقا و ادامه فعالیت آنها صورت نگرفته و متاسفانه هیچ چشم انداز مثبتی نیز دیده نمیشود.
هنرمندان عرصه موسیقی همواره در همه شرایط سخت و دشوار تاریخی، سیاسی – اجتماعی، کوشش کردهاند با خلق و آفرینش آثار موسیقایی خود، نشاط و آرامش روحی را برای مردم فراهم آورند و حمایت مسئولین و متولیان این عرصه از هنرمندان موسیقی میتواند عامل مهمی در روحیه بخشی و نشاط جامعه باشد. مشکلات به وجود آمده باعث شده عدهای از هنرمندان موسیقی خانهنشین شوند و یا به فعالیتهای اقتصادی بپردازند که در شان یک هنرمند و گاه در توانایی جسمی آنها نیست و همین امر باعث شده که روحیه هنری این هنرمندان هر روز آسیب بیشتری را متحمل شود و با ادامه این روند بخش بزرگی از استعدادهای و انگیزههای هنری، به خصوص در میان جوانان هنرمند از بین خواهد رفت .
توجه به کیفیت آموزش موسیقی در مراکز آموزشی چون آموزشگاههای موسیقی، هنرستان و دانشگاههای موسیقی نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. به گفته اغلب مدرسان موسیقی، شور و علاقه آموزش و فراگیری موسیقی نیز بعد از شیوع کرونا ویروس، در میان هنرجویان و دانشجویان موسیقی از کیفیت مناسبی برخوردار نیست. لازم است دلسوزان موسیقی ایران با برگزاری جلسات توجیهی به صورت آنلاین و نوشتن مقالات در این خصوص، در تشویق به ضرورت فراگیری هنر موسیقی و حفظ و اشاعه آن، به عنوان یکی از مهمترین ارکان فرهنگی جامعه ما، برنامهریزی و اقدام عملی مناسبی را فراهم آورند.