نیشخند
نویسنده: امین مرتضائی
هگمتانه ثبت جهانی شد؛ بیار اُ ناپلئونیِ رِه
اون روز همه استرس داشتن، یه نفرم انگاری تو قنادی منتظر بود که خبر بدن بهش آقا هگمتانه ثبت جهانی شد و بخر بیار اون ناپلئونی رِه! خلاصه که آدم یاد مسابقات حساس کُشتی المپیک میفتاد، گزارش لحظه به لحظه از اعلام نظر و موافقت با این رویداد از همه خبرگزاری‌ها بیرون می‌اومد.
درست مثل خانواده‌ای که منتظر متولد شدن اولین نوه طایفه اونم، پسری هستند،هیچکس دل تو دلش نبود تا اینکه یه ویدئو اومد بیرون که چند تا از مسئولان استان داخل یه اتاق دور یه گوشی همراه به‌صورت تماس تصویری جمع شده بودن و یکی هِی می‌پرسید: آقا ثبت جهانی شد؟ ثبت جهانی شد؟
وقتی جواب مثبت شنیدن، یه عده صلوات و یه عده دست زدن وخشنود از اینکه بلاخره همدان هم جز لیست و فهرست آثار جهانی رفت.
بعد اون همه تو فضای مجازی شروع کردن به استوری گذاشتن و به همدانی بودن خودشون بالیدن، انگاری که تپه هگمتانه رو تمام خشت‌ها و رَج‌های آجرش رو تک تک اینا با دست هاشون چیده بودن و ساختن و حالا مورد رضایت اوستای معمار قرار گرفته و اینام خوشحال‌اند.
شاید تنها کسی که این خبر رو استوری نکرد و ذوقی نداشت، من بودم!
چرا که طبق تجارب قبلی میدونم، این هم مثل خیلی از رویدادهای مهم فقط یه حباب هیجانی بیش نیست و دردی نه از اشتغال، نه از اقتصاد ویرانه شهر و نه معضل ترافیک رو قراره حل کنه و نه کوچه اون کسی که پایین این شهر میشینه قراره آسفالت بشه و نه تغییری توی کسب و کار مردم این شهر به‌وجود بیاد و به‌قوله ضرب‌المثل معروف ما همدانی‌ها این حرفای شعاری: همدان پایتخت تاریخ وتمدن و حالام ثبت جهانی، برای فاطی نیمیشه تُمان و این وسط فقط خوش به‌حال اونایی شد که شیرینی ناپلئونی خوردن.
راستی از اشیا پیدا شده در پیاده راه باباطاهر چه خبر؟؟!