*کیارش حسینی
ورزش یک روش برای تخلیه انرژی و افزایش نشاط و شادابی است که از پیر تا جوان از آن استفاده می‌کنند. می‌توان از ورزش‌های مختلف نام برد که نسل دهه هشتادی‌ها در آن انقلابی به پا کرده‌اند، البته به نظر من این نسل بیشتر در عرصه فوتبال پا گذاشته‌اند. بیشتر دهه هشتادی‌ها به فوتبال، فوتسال و بسکتبال علاقه‌مند هستند. من نیز برای ۵ سال مشغول فوتبال بوده‌ام و بسیار از آن لذت می‌بردم و در این رشته دوستان جدیدی پیدا کردم و تجربیات جالبی هم کسب کردم.
فوتبال ورزشی است که در آن می‌توان رویاپردازی کرد. هر جوان فقیری که در کوچه و محله فوتبال بازی می‌کند، در رویاهایش تجسم می‌کند که روزی تبدیل به مسی می‌شود و باشگاه‌های مشهور جهان با او قراردادهای گران قیمتی می‌بندند. دهه هشتادی‌ها هم مثل همه مردم با تماشای فوتبال تیم ملی ایران، عرق ملی‌شان گل می‌کند! یکی از جذابیت‌های فوتبال شگفتی ساز بودن آن است مثلا یک تیم درجه ۳ گاهی وقت‌ها یک تیم درجه ۱ را شکست می‌دهد.
متأسفانه به‌خاطر مشکلاتی از قبیل کرونا و دوران قرنطینه، ورزش‌های دسته جمعی و سالن‌ها و استخرهای شنا تعطیل شدند. حتی مربی فوتبال باشگاه من هم شغل خودش را تغییر داد. کرونا خیلی به ورزش‌های گروهی آسیب زد.
در دوران کرونا مدرسه‌ها غیرحضوری شد و ما دهه هشتادی‌ها زنگ ورزش را از دست دادیم. با قرنطینه تکنولوژی هم وارد زندگی ما شد. بسیاری از انسان‌ها و به‌خصوص دهه هشتادی‌ها از ورزش کمی فاصله گرفتند و مشغول سر و کله زدن با شاد و اسکای روم شدند. ما قبلا برای زنگ ورزش هیجان داشتیم و لحظه شماری می‌کردیم. در دوران قرنطینه زنگ ورزش مدرسه‌ها به جای هیجان و دنبال توپ دویدن ما پای لپ‌تاپ و موبایل خواب بودیم! به عبارتی ورزش را کنار گذاشتیم و این موضوع خیلی به عرصه ورزش ایران و مربی‌ها و مانند این آسیب زد.
بحث دیگری که ما این‌جا داریم طردشدن اجباری ورزش‌های پر طرفدار و دسته جمعی و محبوب از طرف دهه‌هشتادی‌ها بوده و در عوض ورزش‌های فردی مثل بدنسازی و بوکس طرفدار بیشتری پیدا کرد.
چون در این زمان بدن نمایی و خوش اندام بودن هم برای افراد و هم دیگران و اطرافیانشان خیلی مهم است و باعث شده که همه به ورزش بدنسازی یورش بیاورند و ساک‌ها و جیب‌های دهه هشتادی‌ها را پر از پودر‌های مکمل و دستکش و مانند این بکنند و در عوض پول‌های آن‌ها را بقاپد! البته تبلیغات فضای مجازی هم در پول به چیب زدن کارخانه‌ها و داروخانه‌ها نقش دارند.
چون ما دهه هشتادی ها خیلی دچار تنش و درگیری‌ها در مدرسه و جامعه هستیم و مجبوریم که خشم خودمان را در درون خودمان بریزیم بسیاری از روان‌شناسان ورزش بوکس را به‌خاطر تخلیه تنش‌ها و خشم‌ها به دهه‌هشتادی‌ها توصیه می‌کنند. این ورزش هم به این خاطر طرفدار پیدا کرده است.
یک موضوع خیلی مهم که در میان است توجه‌نکردن مدرسه‌ها و آموزش‌و‌پرورش به ورزش است که ورزش را دارند کم‌کم حذف می‌کند و به‌جای آن تعلیمات دینی و مذهبی را جایگزین می‌کنند که باید پیگیر آن‌ها شد و آن‌ها را متوقف کرد که دوباره ورزش به قدرت سابق خود برگردد.