«طیب محرابی اختر» هنرمند همدانی درگذشت

0

همدان‌نامه: «طیب محرابی اختر» هنرمند گرافیست و نقاش همدانی پس از یک دوره مبارزه با بیماری سرطان روز سه‌شنبه  ۲۲ آذر ۱۴۰۱ در بیمارستان بهشتی همدان درگذشت.

زنده‌یاد محرابی اختر متولد ۱۳۴۷ در همدان بود. او تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و هنرستان را در همدان گذراند، دوران تحصیل او همزمان با جنگ ایران و عراق بود و در این دوران بارها به صورت داوطلبانه به جبهه رفت و مجروح شد.

محرابی اختر سال ۱۳۷۰ در رشته گرافیک دانشگاه هنر با رتبه بالا پذیرفته شد و از پایان‌نامه خود با عنوان «عناصر تصویری سفالینه‌های ایران در دوران سلجوقی و تیموری» دفاع کرد و سپس دوره کارشناسی ارشد را در رشته انیمیشن ادامه داد.

آثار زنده‌یاد محرابی اختر (1)
آثار زنده‌یاد محرابی اختر (۱)

او پس از پایان تحصیلات به تدریس دروس هنر در دانشگاه‌های تهران مشغول شد و همزمان به عنوان کارشناس هنری بانک ملی استخدام شد و در این دوران طراحی بسیاری از چک پول‌ها، کارت‌های عابر بانک و اسکناس‌ها و کوپن‌‌ها را طراحی کرد.

طراحی گرافیک کتاب‌های خوشنویسی استاد «نژاد فرد لرستانی» و کتاب‌های «عکاسی همدان» و «خراسان شمالی» عباس عربزاده از کارهای اوست. همچنین تصویرسازی کتاب‌های درسی علوم پایه‌های اول و پنجم در دهه هشتاد توسط این هنرمند همدانی انجام می‌شد.

او در بسیاری از جشنواره‌های ملی طراحی لوگو و پوستر شرکت کرده و موفق به کسب مقام شد.

آثار زنده‌یاد محرابی اختر
آثار زنده‌یاد محرابی اختر

از این هنرمند همدانی ده‌ها اثر در زمینه پوستر، لوگو، تصویرسازی، نقاشی، طراحی جلد و خوشنویسی بر جای مانده است. نشان‌های بانک مشترک ایران و ونزوئلا، نشریه شرکت چاپ و نشر ایران و شرکت زاگرس صنعت نمونه‌ای از آثار اوست.

او در طراحی پوستر پیرو سبک استاد «قباد شیوا» بود و در طراحی نشان از زنده‌یاد «مرتضی ممیز» پیروی می‌کرد، اما بیشتر آثار او نشان از روحیه خلاق و احساسات درونی‌اش داشت.

زنده‌یاد محرابی اختر هنرمندی محجوب و مردم‌دار بود و اعتقادی به دیده‌شدن خود و آثارش نداشت، به همین علت است که او و آثارش در استان کمتر شناخته شده است. محرابی اختر دارای روحیه هنرمندانه و لطیف بود و تجربه‌های نیز در زمینه شعر داشت:

…وتو

شاید دوست بدارید :

در اوج قله‌های وقار و نجابت نشسته‌ای

جاودانه و سر سخت

تنها تا ابدیت

چونان سیمرغ

بر آشیانه ای دور دست

که دستی بر آن نمی‌رسد

…ومن

بوسه بر نسیم می‌زنم

همچون بوسه‌های مهربان شقایق

تا بگذرد بر چشمان مهربان تو

که همیشه در لحظه‌های سکوت من

مبهم‌اند

۱۳۷۹

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.