*فراخوان ارسال مقاله
شماره نخست مادستان به کوشش «حسین زندی» در سال ۱۳۹۵ به صورت کتاب منتشر شد. این نشریه پس از یک وقفه طولانی این بار قرار است به صورت سالنامه (مجله) و زیر نظر هیئت تحریریه منتشر شود.
این نشریه در حوزه همدان‌شناسی فعالیت خواهد کرد و مباحثی شامل تاریخ استان همدان، فرهنگ، ادبیات، هنر، جامعه شناسی، جغرافیا، رجال، اماکن، اسناد، تصحیح متون، باستانشناسی استان همدان و… را بازتاب خواهد داد.
از تمامی پژوهشگران دعوت می شود جهت ارسال مقالات خود حداکثر تا پنجم مهرماه با توجه به حوزه‌ها و محورهای اصلی مجله اقدام کنند.
شیوه‌نامه مجله همدان‌شناسی مادستان
- ویژگی‌های کلّی مقاله:
مقاله باید در یکی از حوزه های همدان‌شناسی باشد که شامل تاریخ استان همدان، فرهنگ استان همدان، ادبیات، هنر، جغرافیا، جامعه شناسی، باستانشناسی، اسناد، تصحیح متون، رجال، اماکن استان و… است.
و خارج از حوزه استان همدان پذیرفته نخواهد شد.
مقاله باید نتیجۀ تحقیقات نویسنده (نویسندگان) باشد.
مقاله نباید در نشریّۀ دیگری منتشر شده باشد و تا اتمام داوری نیز نباید به مجلّۀ دیگری فرستاده شود.
چاپ مقاله منوط به تأیید نهایی هیئت تحریریّه است.
گواهی پذیرش مقاله پس از تأیید هیئت داوران، به صفحۀ شخصی نویسنده درسامانه فرستاده خواهد رسید.
ارسال مقاله از سوی نویسنده یا نویسندگان به معنای پذیرش آن نیست و تصمیم نهایی بر عهده داوران است.
مسئولیّت مطالب و محتوای مقاله بر عهده نویسنده است.
ویراستار مجلّه در ویرایش ادبی و فنی مقاله بدون تغییر محتوای آن آزاد است.
حجم مقاله نباید بیش از سی و پنج صفحه ( ۱۵هزار واژه) شود.
نام کامل نویسنده، مرتبۀ علمی، دانشگاه محلّ تدریس یا تحصیل، رشتۀ تحصیلی، رایانامۀ دانشگاهی نویسنده، شماره تلفن نویسنده در صفحۀ جداگانه‌ای ضمیمه شود.
مقاله‌‌های ارسال‌شده، بازگردانده نخواهد شد.
ارسال مقاله تنها از طریق سامانۀ مجلّه مادستان به نشانی hosein.zandi57@gmail.com امکان‌‌پذیر است
- اجزای مقاله
عنوان: نام کلّی مقاله که گویا و بیانگر محتوای مقاله باشد.
مشخصات نویسنده: شامل نام و نام خانوادگی نویسنده، مرتبۀ علمی، رشتۀ تحصیلی، دانشگاه محلّ تدریس یا تحصیل.
چکیده: شرح جامعی از مقاله با واژه‌های محدود (بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ واژه) شامل تصویری کلّی از بیان مسئله، هدف، روش تحقیق و یافته‌‌ها.
واژه‌های کلیدی: شامل پنج تا هفت واژۀ تخصّصی که حتماً در متن چکیده آمده باشند و اهمّیّت آنها در مقاله بیش از سایر واژه‌‌ها باشد.
مقدّمه: شامل بیان مسئله، هدف و ذکر پیشینه، پرسش‌ها و فرضیه‌های پژوهشی و… مقاله (به اجمال).
پیکرۀ اصلی: شامل متن اصلی مقاله، مبانی نظری، بحث و تحلیل، تقسیم‌بندی‌های محتوایی.
نتیجه: شامل نتایج منطقی و مفید برآمده از پژوهش که نویسنده طی مقاله به آن دست یافته است.
پی‌نوشت: درصورت وجود توضیحات ضروری پس از نتیجه میآید.
منابع: فهرست‌نویسی ارجاعات مقاله برمبنای شیوه‌نامۀ مجله.
چکیدۀ انگلیسی: ترجمۀ درست چکیدۀ فارسی با قلم Times New Roman با اندازۀ ۱۱ (۲۰۰ تا ۲۵۰ واژه).
- شیوۀ تنظیم متن
مقاله باید بر صفحۀ A4، به قلم (فونت) ب.نازنین (B Nazanin) و اندازۀ ۱۳ با فاصلۀ سطر ۱ در محیط واژهپرداز ۲۰۱۰ (word 2010) نوشته شده باشد. همچنین فاصله باید از بالا و پایین صفحه، هر کدام ۵ سانتیمتر و از راست و چپ، هرکدام ۴.۵ سانتیمتر باشد.
چکیده، واژه‌های کلیدی، منابع، ارجاعات داخل پرانتز، شعرها و هر مطلبی که درون پرانتز و جدول بیاید، باید با اندازۀ ۱۱ نوشته شود.
ابتدای هر بند، با نیم سانتیمتر تورفتگی شروع شود؛ البته سطر نخستِ زیر هر عنوان، نباید تورفتگی داشته باشد.
نقل‌قول‌های مستقیمِ مستقل از متن با هر تعداد خط که باشد، جدا از متن اصلی و با یک سانتیمتر تورفتگی از هرطرف و با همان قلم، ولی با اندازۀ ۱۱ نوشته شود. این‌گونه نقل‌قول‌ها که به‌صورت جدا نوشته میشود، در گیومه قرارنمی‌گیرند.
بخش‌های مقاله با بخش ۱ که به مقدمه اختصاص دارد، شروع میشود. عنوان هر بخش اصلی و زیربخش‌ها باید با یک سطر سفید از یکدیگر جدا و سیاه (بولد) نوشته شوند.
زیربخش‌های هر مقاله نباید از سه لایه تجاوز کند؛ مثال: ۳-۱-۴. که بیانگر زیر بخشی از بخش سوم مقاله است.
به جز اسامی خاص و نام اصول دستور زبان، سایر پی‌نوشت‌های لاتین با حرف کوچک آغاز شود.
شمارۀ پینوشتها از آغاز تا پایان مقاله باید دنباله‌دار باشد و از افراط در دادن پی‌نوشت اجتناب شود.
در صورت استفاده از اختصارات ناآشنا، فهرست آنها قبل از نخستین کاربرد، در پی‌نوشت ذکر شود.
چنانچه نویسنده یا نویسندگان در تهیۀ مقاله از منابع مالی سازمان یا نهادهای خاصی استفاده کرده‌اند، در پی‌نوشت به این مطلب اشاره شود.
در تهیۀ نمودارهای درختی و امثال آن از ابزارهایDraw ، Table و Equation در محیط Word استفاده شود تا تنظیم آنها در نسخۀ نهایی مشکلی به وجود نیاورد.
کلیۀ مثال‌ها، نمودارها و تصاویر باید دارای شمارۀ پیاپی باشد.
در واج‌نویسی داده‌های مربوط به زبان یا گویشی ناآشنا، از قلم نسخۀ Doulus Sil IPA استفاده شود.
اشعار باید درون جدول تنظیم شود؛ بدین‌ترتیب که با استفاده از ابزار table در محیط word، جدولی با سه ستون ایجاد می‌کنید و مصراع اوّل را درون ستون اوّل و مصراع دوم را درون ستون سوم قرارمی‌دهید. ستون دوم (وسط) نیز برای فاصلۀ بین دو مصراع در نظر گرفته میشود.
سپس نشانگر را در انتهای هر مصراع قرارمی‌دهید و هم‌زمان کلیدهای shift و enter را می‌زنید تا مصراع کشیده شود؛ بدین‌صورت انتهای همۀ مصراع‌ها در یک راستا قرارمی‌گیرند.
همان‌طور که گفته شد پاورقی‌های هر صفحه باید طی شماره‌های پشت‌سرهم در پی‌نوشت مقاله و بعد از نتیجه قرارگیرند. ضمناً تأکید میشود برای شمارۀ پینوشتها از ابزار refrences استفاده نکنید، بلکه به‌صورت دستی شمارۀ موردنظر را تایپ کنید و با ابزار superscript (توان) که به شکل ایکس به توان ۲ در برگۀ home واژهپرداز وجود دارد، عدد تایپ‌شده را کوچک کنید و در گوشۀ بالای متن قراردهید؛ به‌طوری‌که درست مانند شمارۀ ارجاع با استفاده از ابزار رفرنس میشود.
- شیوۀ ارجاع به منابع
۱-۴. ارجاع داخل متن
نام خانوادگی مؤلّف یا نام معروف، تاریخ نشر اثر: جلد/صفحه یا صفحات. نیازی به نوشتن «ص» برای شمارۀ صفحات نیست. همچنین اعداد از راست به چپ نوشته شوند؛ مثال: (همایی، ۱۳۸۵: ۱۵/۱-۲۰)
اگر در متن به چند اثر از یک نویسنده ارجاع داده شود، هرکدام از آن آثار بر مبنای تفاوت تاریخ نشر تفکیک میشود و در منابع پایانی، با نام اثر مشخّص خواهد شد.
درصورتی که به دو اثر چاپ‌شده از یک مؤلّف در یک سال ارجاع داده شود، با نوشتن «الف» و «ب» در کنار سالِ چاپ، آنها را از هم متمایز کنید؛ یعنی بعد از نام خانوادگی مؤلّف، سال چاپ به همراه «الف» یا «ب» نوشته شود؛ برای مثال (نظامی، ۱۳۸۹الف: ۲۶)
چنانچه در متن به نام مؤلفی اشاره و مطلبی از وی نقل شود، در ارجاع آن در پایان نقل قول، تنها به سال و صفحۀ موردنظر اشاره و از تکرار نام نویسنده خودداری میشود؛ مثل (۱۳۵۱: ۱۲۵) و درصورتی که صفحۀ خاصی مدنظر نباشد، تنها سال درون پرانتز قرارمیگیرد.
۲-۴. ارجاع پایانی (منابع)
۱-۲-۴. ارجاع به کتاب
نام خانوادگی مؤلّف یا نام معروف، نام مؤلف، تاریخ نشر اثر (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، نام کتاب، نام و نام خانوادگی مصحّح یا مترجم (به‌جای استفاده از تعابیری چون تصحیحِ، تعلیقِ، به کوششِ، به تحقیقِ، با مقدمۀ و…، صرفا از واژۀ «چاپ» استفاده شود)، جلد، نوبت چاپ، محلّ نشر، نام ناشر (بدون ذکر واژۀ «انتشارات»).
نام کتاب کج (ایرانیک) نوشته میشود؛ بنابراین، از سیاهکردن (بولد) یا قراردادن آن در گیومه پرهیز کنید.
۲-۲-۴. ارجاع به مقاله
نام خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، تاریخ نشر اثر (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان اصلی مقاله (داخل گیومه)، نام و نام خانوادگی مصحّح یا مترجم (به‌جای استفاده از تعابیری چون تصحیحِ، تعلیقِ، به کوششِ، به تحقیقِ، با مقدمۀ و…، صرفا از واژۀ «چاپ» استفاده شود)، عنوان اصلی دانشنامه یا فصلنامه و مجلّه (ایرانیک و بدون ذکر واژۀ مجلّه و…)، دوره یا سال انتشار، شماره (ش)، صفحاتی که مقاله در آن آمده است (ص).
عنوان مقاله تنها در گیومه قرارمیگیرد و کج یا سیاه نمی‌شود.
۳-۲-۴. ارجاع به پایان‌‌نامه
نام خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، سال دفاع (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان رساله، مقطع دفاع‌شده، نام و نام خانوادگی استاد راهنما، نام دانشگاه و دانشکدۀ محلّ تحصیل دانشجو.
نام رسالۀ دکتری کج (ایرانیک) نوشته میشود و عنوان پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد تنها در گیومه قرارمیگیرد و کج یا سیاه نمی‌شود.
۴-۲-۴. ارجاع به نسخۀ خطّی و اسناد
نام مشهور مؤلّف، نام مؤلف، نام کتاب یا رسالۀ خطّی یا نسخۀ عکسی، شمارۀ نسخه، محلّ نگهداری.
در ارجاع به اسناد تاریخی، عنوان سند، شمارۀ طبقه‌بندی و دسترسی، نام آرشیو و برای میکروفیلم‌‌ها افزون بر مشخصّات کتاب، ذکر شمارۀ میکروفیلم و محلّ نگهداری، ضروری است.
۵-۲-۴. ارجاع به وبگاه‌‌های اینترنتی
نام خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، تاریخ درج مطلب در وبگاه (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان مقاله یا اثر (داخل گیومه)، نشانی الکترونیکی وبگاه.
ارجاع به چنین مطالبی در حدّ ضرورت و زمانی است که منابع مکتوب از آن موضوع موجود نباشد.
۵.سایر نکات
تعداد نویسندگان مقاله نباید بیشتر از سه نفر باشد.
در این مجله داشتن مدارک دانشگاهی تاثیری در پذیرش مقاله ندارد و درصورت رعایت اصول ذکر شده با تایید هیات تحریریه و داوران پذیرفته خواهد شد اما نوشتن تحصیلات الزامی است.
تلفظ اسامی لاتین و نام‌های دشوار، در متن مقاله با حروف لاتین در مقابل آنها و داخل پرانتز ذکر میشود.
هر توضیح اضافی دیگری غیر از ارجاع، در پی‌نوشت میآید.
در بخش منابع درصورتی که نام مؤلّف معلوم نباشد، نام اثر جایگزین آن میشود.
در فهرست منابع ابتدا منابع فارسی و عربی، در یک بخش میآید و سپس منابع انگلیسی، فرانسوی و… در بخشی جداگانه ذکر میشود.
در فهرست منابع، فهرست مقالات از فهرست کتاب‌ها نباید جدا نوشته شود.
در فهرست منابع درصورتی‌که مشخصات منبعی بیش از یک سطر شد، برای سطر دوم نیم سانتیمتر تورفتگی ایجاد شود.
از شماره‌گذاری یا قراردادن خط تیره در آغاز مدخل‌های فهرست منابع پرهیز شود.
در نقل منابع از زبان‌های مختلف، برای بزرگ نوشتن حروف اوّل، از قواعد همان زبان پیروی شود؛ به این معنا که مثلاً در زبان فرانسه جز اسامی خاص، باقی اسامی با حروف کوچک شروع می‌شوند، درحالی‌که در زبان آلمانی، اسم دستوری با حروف بزرگ نوشته میشود و باقی کلمات با حروف کوچک و … .
تلفن: حتما شمارۀ همراه نویسندۀ پیگیر مقاله قید شود.
نشانی پستی همۀ نویسندگان به‌صورت مجزا و دقیق درج شود