آموزشگاه‌های آزاد و ثبت‌نام خارج از محدوده عامل ترافیک شهری
*سید امیر قشمی
*مدیر موزه آموزشوپرورش
عوامل متعدی در ایجاد ترافیک شهری موثر است که از آن جمله می‌توان به تک‌سرنشین بودن برخی از خودروها، استفاده‌نکردن از سیستم حمل‌و‌نقل عمومی، تولید اتومبیل بیش از حد ظرفیت گذرگاه‌ها و خیابان‌های شهر، رعایت‌نکردن قوانین راهنمایی و رانندگی توسط شهروندان، حضورنداشتن مأموران راهنمایی و رانندگی در برخی از گذرگاه‌ها اشاره کرد که هرکدام بحث کارشناسی و جداگانه‌ای را می‌طلبد.
اما عامل مهم و اثرگذار دیگری که در کنار سایر عوامل ذکر شده در ایجاد بحران ترافیک موثر است، از یک سو تراکم مدارس و آموزشگاه‌های آزاد متعدد در مرکز شهر، و تمایل و اصرار خانواده‌ها به ثبت‌نام فرزندانشان در مدارس خاص از سوی دیگر است که بیشتر حاصل چشم‌و‌هم‌چشمی و برندسازی غیرمنطقی و خودساخته بعضی از خود این مدارس، ادارات آموزشوپرورش و اطرافیان دانش‌آموز است که منجر به افزایش بار ترافیکی و تشدید این معضل به ویژه در ساعات اولیه صبح و ساعات تعطیلی مدارس می‌شود.
از آن‌جا که بسیاری از دانش‌آموزان این مدارس از ساکنین مناطق حاشیه شهر و حتی شهرک‌های اطراف نظیر شهرک مدنی، بهشتی، فرهنگیان و مانند این هستند، از این رو اولیای این دسته از دانش‌آموزان به دلیل دوری مسافت مدرسه تا خانه و نیز به منظور امنیت بیشتر فرزندانشان ناچار به استفاده از وسیله شخصی و یا حداقل سرویس مدارس هستند که این امر علاوه بر تحمیل هزینه بر خانواده‌ها، مشکلاتی را نیز در ایاب و ذهاب شهروندان ایجاد می‌کند.
به گونه‌ای که به گفته مدیر آموزشوپرورش ناحیه دو، تنها در خیابان طالقانی به عنوان یکی از شلوغ‌ترین خیابان‌های همدان در کنار ساختمان اداری مدیریت آموزشوپرورش ناحیه دو همدان، هفت مرکز آموزشی با قریب به ۳ هزار و ۵۰۰ دانش‌آموز وجود دارد که اگر حداقل ۵۰۰ نفر از این دانش‌آموزان با وسیله شخصی توسط خانواده‌ها و یا حداقل سرویس مدارس جابجا شوند، به تنهایی کافی است تا ترافیک را در این منطقه از کنترل خارج کند. البته این مشکل تقریباً در بیشتر مناطق از جمله مدارس ناحیه یک با شدت و ضعف نیز وجود دارد.
گرچه آموزشوپرورش برای رهایی از این معضل برای مدارس محدوده جغرافیایی خاصی تعیین کرده و ملاک و شرط ثبت‌نام را ارائه مدارک و احراز محل سکونت دانش‌آموزان را برای مدیران مدارس تعیین کرده است، با این حال این امر از سوی بسیاری از مدیران مدارس نادیده گرفته می شود، بعضی از والدین نیز با توسل به لطایف‌الحیلی چه از طریق بعضی از بنگاه‌های معاملات ملکی یا سفارش برخی از مسئولان آموزشوپرورش فررندان خود را در این مدارس ثبت‌نام کرده‌اند.
از این رو، به نظر می‌رسد تنها راه‌حل رفع این معضل و کاهش ترافیک، در وهله نخست فرهنگ‌سازی در بین خانواده‌ها و دانش‌آموزان، ارتقای سطح آموزش و کم‌کردن فاصله بین مدارس و یکسان‌سازی کیفیت آموزش است و سپس انتقال آموزشگاه‌های آزاد از اطراف میادین و خیابان‌های اصلی شهر به مناطق کم‌تردد و همچنین اجرای دقیق قانون و رعایت شرایط ثبت نام در مدارس است.