*محمدمهدی احدیان
*کارشناس ارشد زبان‌های باستانی
غذا دادن به گربههای خیابانی ممکن است عملی موجّه، از سر ترحّم و پیش پا افتاده به نظر برسد، اما این کار در بسیاری از شهرهای جهان غیرقانونی است. داشتن حیوان خانگی یا غذا و پناه دادن به حیوان بی‌صاحب، فرد را بلافاصله با مسئولیت مواجه می‌کند.
در آلمان حیوان خیابانی معنا ندارد و گربههای رها در شهر را عقیم کرده و در پناهگاه‌ها نگهداری می‌کنند. گربه خانگی باید چیپ ردیابی داشته و مشخصات مالک و بیمه و مالیات و پرونده بهداشت‌اش در آن ذخیره شده باشد. اگر کسی بخواهد گربه‌اش اطراف خانه گشت بزند، مجبور به عقیم‌سازی گربه است. رهاکردن گربه ۵۰۰ تا ۲۵۰۰۰ یورو جریمه دارد. دوازده سال پیش انجمن حمایت از حیوانات شهر برمن آلمان ده هزار گربه خیابانی شناسایی کرد و آن‌ها را خطری بزرگ دانست که پرندگان را شکار کرده و بیماری‌ها را گسترش می‌دهند، بنابراین با تصمیم شورای شهر همه آن‌ها عقیم شدند.
از منظر حقوقی در برخی ایالات آمریکا «قوانین حیوانات وحشی» را بر گربههای خیابانی و غذادهندگان به آن‌ها اعمال می‌کنند و در برخی ایالت‌ها آن‌ها را ذیل «قوانین حیوانات اهلی» دانسته و شخص غذادهنده را متوجه این حقوق و مسئولیت‌های قانونی می‌دانند. از منظر اجتماعی، غذادادن به گربههای بی‌صاحب را ایده‌ای بد می‌دانند، چراکه منجر به تکثیر آن‌ها در شهر می‌شود که تهدیدی برای سلامت عمومی است. گربهها قلمروشان را دائماً علامت‌گذاری کرده، صداهای آزاردهنده و فضولاتی تولید می‌کنند که برای مناطق مسکونی مشکل‌ساز است. مردم به گربهها غذاهای غیرارگانیکی می‌دهند که می‌تواند برای سلامت حیوان مضر باشد. هرجا به گربه غذا داده شود گربههای بیشتری جذب می‌شوند، بیماری‌هایشان منتقل شده و تکثیر می‌شوند. با افزایش تعدادشان، تغذیه توسط فرد خوش نیّت ناممکن شده و این موضوع به گرسنگی و آوارگی توله‌ها منتهی می‌شود. با این استدلالات غذادادن به گربههای خیابانی غیرقانونی و ممنوع است. طبق قانونی که پائیز امسال در شهر وید در کالیفرنیا تصویب شد، غذادادن به گربههای خیابانی ۵۰۰ دلار جریمه دارد. دانشگاه شهر اعلام کرد: سالانه ده‌ها هزار پرنده و حیوان این شهر توسط گربههای خیابانی شکار می‌شود.
بنابه تحقیق دانشگاه تیلبرگ هلند، گربههای خیابانی برای ۳۷۰ گونه جانوری تهدید جدی هستند. در هلند (که وسعتش دو برابر استان همدان است) سالانه تا ۱۴۰ میلیون حیوان توسط گربهها شکار می‌شود و آن‌ها حتی بدون شکار به حیات وحش آسیب می‌رسانند، زیرا باعث افزایش استرس و کاهش جوجه‌آوری پرندگان می‌شوند و بیماری‌ها را پخش می‌کنند. بنابراین تحقیق، مردم با غذادادن به گربههای خیابانی قصد آسیب رساندن به حیات وحش را ندارند، اما نتیجه‌ای که حاصل می‌شود جز این نیست.
شهرداری دبی در سال گذشته با ارسال نامه به ۳۰۰ هزار خانه اعلام کرد که غذادادن به حیوانات بی‌صاحب از جمله گربههای خیابانی ممنوع و ۵۰۰ درهم جریمه دارد و تکرار آن پیگرد قضائی خواهد داشت.
گربهها سالانه دو و نیم میلیارد پرنده و دوازده میلیارد پستاندار را شکار می‌کنند. گربههای خیابانی زندگی سخت و عمری کوتاه دارند و چون به همه جا سرک می‌کشند، بدنشان مملو از انگل‌ها و پوستشان پوشیده از کک است، به بیماری‌ها و هاری مبتلا می‌شوند و با اتومبیل‌ها تصادف می‌کنند، اما زاد و ولدشان سریع است، به‌طوری‌که یک گربه و فرزندانش طی ۷ سال می‌توانند به چهارصد هزار گربه افزایش یابند. گربهها ذاتاً شکارچی هستند و همزمان با تغذیه در شهر، به شکار می‌پردازند. با دقت در زوایای پنهان معابر و ساختمان‌ها، می‌توان بقایای پرندگان شکارشده توسط گربهها را دید. تعداد گربههای همدان نسبت به یک قرن پیش، صد‌ها برابر شده است و چنان هم‌پای گسترش شهر زیاد شده‌اند که گویی از اجزای طبیعی محلات جدید و قدیمند. آن‌ها نه فقط تهدیدی برای حیات وحش به ویژه پرندگان، بلکه تهدیدی برای سلامت انسان‌ها در فضاهای زیستی فشرده از جمله آپارتمان‌ها هستند. بی‌شک برخی از شهروندان به گربههای خیابانی غذا یا پسماندهای غذایی می‌دهند، چون آثار این عمل در کنار پیاده‌روها، پارکینگ آپارتمان‌ها و سطل زباله‌های سراسر شهر قابل مشاهده است. روند جاری موجب افزایش و تداوم آسیب به حیات وحش و سلامت شهر خواهد شد و تغییر آن نیازمند تصمیماتی حقوقی و اجرایی است. در عین حال یکی از نخستین قدم‌های لازم در این مسیر، همکاری فرهنگی شهروندان با تغییر نگرش به این موضوع و غذاندادن به گربههای خیابانی است. عملی که به نفع گربهها و جامعه خواهد بود.
به نظرات امثال این آقا که رحم و عاطفه ندارند و دوست دارند پاستوریزه باشند توجه نکنید.