مردم همدان رغبتی به حفظ بناهای تاریخی ندارند

در همدان معمولا تک‌بناهای تاریخی به خصوص خانه‌ها مالک خصوصی دارند و تا یکی از این بناها تخریب می‌شود، مسئولان تقصیر را به گردن مالک می‌اندازند و همکاری‌نکردن وی برای مرمت و حفظ بنا را علت تخریب آن می‌دانند. در حالی‌که باید دید چه عاملی باعث می‌شود که مالکان خانه‌های تاریخی تا می‌شوند ملکشان در حال طی‌کردن روند ثبت ملی است، آن را ویران می‌کنند یا آن‌قدر به بنا بی‌توجهی می‌کنند که خود به خود تخریب شود. میراث فرهنگی قدرت لازم را برای تملک و نگهداری از این خانه‌ها ندارد و شهرداری هم رغبتی به ورود به این حوزه نشان نمی‌دهد. مالک را هم نمی‌توان مجبور کرد با دست خالی خانه یا بنای خود را حفظ کند.

اهمیت مقوله مرمت

«محمد شهسواری» مرمت­گر همدانی در خصوص مرمت، عنوان می‌کند: مقوله مرمت امری به شدت گسترده است. مرمت، شامل مرمت شهری و تک­‌بنا می­‌شود که موضع‌­های کاملا متفاوتی دارند. چیزی که اصولا دنبال آن هستند، مرمت تک‌بناها است. مرمت شهری عمدتا مورد توجه نبوده و نیست و معمولا در شهرهایی مانند یزد و اصفهان این موضوع مورد بحث است اما در سایر شهرها در خصوص تک‌­بناها صحبت می­شود که در همدان هم اصولا مرمت تک­‌بنا اتفاق می­‌افتد.

وی می‌افزاید: مرمت یک مقوله مقطعی نیست بلکه یک اقدام مستمر بوده و دائم اتفاق می‌­افتد. مرمت از زمانی به بعد با مشارکت سازمان‌­ها، شمایل علمی به خود گرفت. از منشورهایی که این کار را در پیش گرفتند، منشور آتن و ونیز را می­‌توان نام برد. نگه­داشتن حیات یک بنا با حداقل مداخله، تعریف مناسبی برای مرمت است.

چه کسی مقصر است؟

شهسواری در ادامه توضیح می‌دهد: اصولا مطالبه­‌گری­‌ها را از بالا به پایین می­‌بینیم. یعنی میراث فرهنگی با عنصر بازدارنده وجود داشته باشد و از این بناها مراقبت کند و یک سری امتیازاتی بدهد. به طور مثال اگر اکنون تصمیم بگیریم بنایی را با شرایط مناسب ثبت کنیم، اولین اتفاقی که می­‌افتد، مالک حقیقی به دنبال راه­‌های قانونی برای تخریب بنا می­رود یا اگر کسی می­‌خواهد از بنا نگهداری کند، از او حمایت نمی­‌شود؛ به طور مثال شهرداری از هیچ بنای تاریخی حمایت نمی‌­کند حتی برخی بناها را که تحت مالکیت دارد، تخریب می­کند. وقتی شهرداری هیچ علاقه­‌ای برای نگهداری از میراث نشان نمی­‌دهد، این اتفاقات می­‌افتد زیرا برخی بناها از لحاظ مالی سودی برایش ندارد. مردم نیز علاقه‌ای به این موضوع نشان نمی‌دهند. میراث فرهنگی در این خصوص تنهاست. شرکتی با عنوان بازآفرینی شهری ایران وجود دارد، این شرکت در این زمینه کارهایی انجام داده و در همدان ۵ بنا را خریداری کرده و تا حدودی مرمت کرده اما در بحث احیا مشکلاتی بود که ریاست عوض شد و به میراث فرهنگی واگذار شد.

وی با اشاره به این‌که برخی تصمیم می‌­گیرند بنایی را نگه­دارند اما بار مالی بالایی دارد، می‌گوید: روند گرفتن مجوز از میراث فرهنگی، نه تنها در استان بلکه در کشور طولانی است. همه بناها که واجد ارزش نیستند و می‌شود بافت­‌ها را با طرح بافت و سیما منظر بازسازی کرد. حق انتقال مالکیت را نمی‌­دهیم و طبق قانون سازمان ملی زمین و مسکن به هیچ­وجه نمی­تواند زمینی را انتقال دهد.

نمونه­‌های موفق

شهسواری مراد در رابطه با پروژه­های موفق، بیان می‌کند: در بخش دولتی و خصوصی نمونه‌­های موفقی نیز داشته­‌ایم. نمونه موفق دولتی، باغ نظری است که در حال از بین رفتن بود و با به­‌دست‌­آوردن مالکیت توسط میراث فرهنگی، از این بنا بهره‌برداری کردند به صورتی که آن را با مردم شریک هستند مانند جشن‌­ها، نمایشگاه‌­ها، تعزیه­‌خوانی‌­ها و مراسم دیگر که در این بنا برگزار می­‌شود. فرهنگسرای الوند نیز تجربه موفقی بوده است.

وی در ادامه می‌افزاید: به بناهایی که در حال تخریب هستند و به بخش خصوصی واگذار می‌­شوند، با شرایطی که آن را چند سال در اختیار داشته باشد و بعد از آن اجاره بدهد، بیوتی می­‌گویند. این عمل در همدان انجام نشده و فقط در یکی از استان­های شمالی کشور مورد استفاده قرار گرفته است.

شهسواری مراد در خصوص موزه حمام حاجی اظهار می‌کند: از موزه حمام حاجی استقبال خوبی نمی­‌شد و در سال تعداد بازدیدکنندگان حتی به ۱۰۰ نفر هم نمی­‌رسید. در کنار آن سفره‌­خانه سنتی اضافه کردند که تجربه موفقی بود. در سایر شهرستان­‌ها مانند تویسرکان که حمام سرابی مرمت و تبدیل به سفره­‌خانه شده است که ما در سال ۸۸ آن را مرمت کردیم و من سرپرست کارگاه بودم.

وی با بیان این­‌که نمونه خصوصی بیشتر خانه­ مسکونی است، توضیح می‌دهد: خانه شرف­خانی که ثبت شده و در حال انجام کار است یا خانه نوری مقدم (دبستان مریم) که قرار است تبدیل به هتل شود و با توجه به مکانی که در آن قرار دارد، می­‌تواند تجربه موفقی باشد. یکی از معضلاتی که وجود دارد، محدوده پر چالش بازار است یکی نوسازی­‌ها و دیگری مرمت­‌ها است.

شهسواری مراد در ادامه می‌گوید: نمونه تجاری موفق مرمتی، کاروانسرای میرزانصرالله است که الان به اسم سرای باستانی باباطاهر فعالیت می­‌کند. در سال ۸۸-۸۹ کار مرمت مرحله اول را انجام دادیم و در سال ۹۳-۹۴ مجوز مرمت را گرفتیم و شروع به مرمت کردیم و در سال ۹۵ دوباره احیا شد. مرمت اگر به احیا ختم نشود، کار موفقی نبوده است.

وی درباره ترغیب مردم به نگهداری از بناها، تأکید می‌کند: حق انتقال مالکیت به مردم، تسهیل‌گری در جریان گرفتن مجوزها، ایجاد انگیزه در شهرداری، فعالیت واقعی شهرداری بافت نمونه­‌هایی برای ترغیب مردم برای نگهداری از این بناها است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *