*احسان فکا
*نویسنده
نمی‌دانیم. کم می‌دانیم. سال‌ها از کنارش گذشته‌ایم بی‌آن‌که بدانیم می‌شود به آن بالید و افتخار کرد. فرض بگیریم اگر کسی در میدان آرامگاه همدان بایستد و از عابری بپرسد که همدان اسب و باشگاه سوارکاری دارد، قریب به اتفاق نشانی انتهای سعیدیه و بلوار ارم را می‌دهند و باشگاه مکارچی را. این شهره بودن مکارچی البته ویژگی منحصر به فردی است و این مکان با آن سابقه به جزیی از فرهنگ شفاهی مردم تبدیل و سوارکاری همدان با آن شناخته می‌شود. در تمامی شهرهای ایران کمتر مکانی در جغرافیای یک ورزش خاص مانند سوارکاری یافت می‌شود که برای قریب به اتفاق اهالی یک شهر شناخته شده و یک نماد باشد اما این خلاصه‌شدن سوارکاری همدان به یک باشگاه حالا دیگر تاریخی دو سویه دارد و روی دوم سکه این است که آگاهی از هویت مکارچی یا باشگاه ایثار فعلی به معنی ناآگاهی از قریب به هفت مرکز دیگر است که در گستره‌ی همدان تا شهرستان بهار فعال هستند و به سواری علمی و اصولی و پرورش اسب با کیفیت ورزشی و با شاخصه‌های جهانی مشغول.
از سوارکاری همدان با زاویه دید مکان که بگذریم به نیروی انسانی برآمده از این ورزش خواهیم رسید. در این بخش از نگاه به مکتب سوارکاری همدان هم مشابهت بسیاری با بخش مکان‌های این ورزش فرهنگی وجود دارد و آن هم شناخته شدن یک شخص در این ورزش است.
«علیرضا بختیاری» مترادف است با سوارکاری همدان. بختیاری؛ مربی فعلی تیم ملی جوانان ایران، بدون تردید و حتی بدون در نظر گرفتن گستره‌ی فعالیت‌هایش در پرورش اسب و سوار از منظر سوابق مسابقه و رویداد و جوایز پرافتخارترین و شاخص‌ترین سوارکار شهرستانی ایران است و کمتر کسی است که همدانی باشد و نام بختیاری این قهرمان ملی را نشنیده باشد. سوارکاری که مرزهای ایران را در نوردیده و کارنامه فرامرزی موفقی هم دارد و بارها در رویدادهای اروپایی درخشیده است اما واقعیت این است که سوارکاری همدان قهرمانان و مربیان بسیاری دارد که در سوارکاری ایران بسیار تاثیر گذارند و به جرات هیچ باشگاهی در پایتخت و استان البرز وجود ندارد که از نعمت مربیان و سواران همدانی بی‌بهره باشند. همدان به واقع استانی اسب‌خیز است بی‌آن‌که به مانند استان گلستان در این رشته شناخته شده باشد اما این شهرت همگانی نشده و در حیطه علاقمندان و دوست‌داران اسب و سواری مانده است. با تاسف از این داشته بسیار مهم که جنبه‌ها و مزیت‌های اقتصادی و قابلیت شعل آفرینی بسیاری دارد اطلاع چندانی نداریم. ضروری است رسانه‌های همدان توجه بیشتری به این ورزش و اطلاع‌رسانی درباره این مزیت ورزشی و فرهنگی استان داشته باشند. مکتب سوارکاری همدان با تاسف بسیار در خارج از محدوده استان بیشتر شناخته شده است تا خاستگاه خودش و این همت همگانی را می‌طلبد. برای جبران این نقیصه نیاز است باورهای عمومی نسبت به این ورزش اصلاح و درباره آن به جامعه و شهروندان آگاهی داده شود. سوارکاری ورزشی گران است اما ذکر همین یک نکته کافی است که بسیاری از قهرمانان و مربیان همدانی از بطن جامعه و شرایط مالی همسان آحاد جامعه و نه قشر سرمایه‌دار برخاسته و در این ورزش به مدارج بالا رسیده‌اند؛ بررسی چند و چون این نکته مجالی دیگر می‌طلبد. قهرمان‌هامان را در یابیم. سرمایه‌های شهرمان را که جانشینی ایشان سال‌ها زمان می‌برد و مرارت بسیاری دارد.