همداننامه چونان یک نهاد
اسدالله نقدی استاد دانشگاه بوعلی سینا
در هر شهر و استانی آدمهای پیدا میشوند که در عرصههای فرهنگی و اجتماعی و مدنی سهم بیش از یک نفر و نیز کنشگری اجتماعی ساده را بازی میکنند. تلاش آنها گاهی تنه به تنه یک اداره کل و سازمان میزند. نهال کوچکی را با خون دل آبیاری تا شکوفا و خود منشا اثر بشود، نهالی تبدیل نهادی بشود.
همدان نامه را با حسین زندی که بیش از یک دهه است که او را شناخت دارم، میشناسم. حوزه فعالیتهای او مثل خود همدان کثیرالابعاد است: پاسداشت بزرگان و مفاخر همدان، حفاظت از میراث فرهنگی و گردشگری، حفظ محیط زیست و فراهم کردن محیط تعامل و گفتوگو برای اهالی فکر و فرهنگ همدان.
همداننامه یک بستری شده تا همدانشناسان، شعرا و ادبا و پژوهشگران ایدههای خود را در معرض دید و داوری دیگران قرار دهند. سلسله نشستهای «باهم» خود یک تنفسگاه انتشار و تعاطی افکار شده است. کمتر هفتهای است که کتابخوانی، پاسداشتی، دورهمی در شهر کتاب یا سایر مکانهای فرهنگی شهر از این نهاد نداشته باشیم. باهمستانی از بزرگان فرهنگ و هنر ایران و همدان.
از شاهنامهخوانی تا جایزه پاکسازی کوهستانهای الوند. تا سلسله نشستهای کتابخوانی «باهم» به تنهایی یا کنار سایر انجمنها و گعدهها.
یکی از ثمرات «همداننامه ایها» معرفی و ارج نهادن به مفاخر کهن شهر همدان است. تنوع فعالیتها و حوزهها و کیفیت مباحث و مدعوین از توان طبیعی دو سه نفر محدود، فراتر است. مگر به مدد عشقی عمیق و همهجانبه به شهر و دیار. همداننامه حتما اکنون در دل مخاطبان بسیاری به مهر نشسته و بهمانند خنکای نسیم الوند برجان بسیاری رحل اقامت افکنده است.
کهن شهر همدان دیار مفاخر و اندیشمندان از بوعلی تا عین القضات و تا میرزاده عشقی و تا ذکاوتی قراگزلو است و همداننامه مرکز انعکاس فعالیت انجمنها و شخصیتهای فرهنگی شهر و استان مانند سلسله نشستهای بیهقیخوانی و….
انتشار ۱۵۰ شماره نشریه، ۸۹ دوره نشست کتابخوانی، پنج همایش کوهستان و صدها برنامه فاخر فرهنگی و کنشگریهای مدنی و مطالبات اجتماعی مانند پاکسازی کوهستان و پیگیری تعرض در تاریک دره و …..کار بزرگی است.
این شهر،شهر عقل و دل است. عشق و علم است. در این روزگار وانفسا که بسیاری در فکر معیشت و معاش هستند، باید تلاشهای چون همداننامه و حسین زندیها را ارج نهاد و ارزشمند شمارد.
قدم هایشان استوار و قلم هایشان نویسا باد