*حسین زندی
*سردبیر
بیشتر سازوکارهایی که در سال‌های گذشته از طرف مسئولان شهری برای حل معضل ترافیک شهر همدان به کار بسته شده، نتیجه عکس داده و باعث افزایش ترافیک شده است. آخرین اقدام مدیریت شهری حذف فلکه پیشاهنگی و جایگزینی چهارراه پیشاهنگی بود که نه تنها مسئله ترافیک این نقطه را حل نکرده، بلکه از چهار طرف باعث تجمیع خودروها پشت چراغ راهنمایی شده است.
پل‌هایی که در سال‌های گذشته از طرف مدیریت شهری ساخته شده نیز نه تنها نتوانسته مشکل ترافیک آن مناطق را حل کند، بلکه باعث تشدید ترافیک شده است؛ به طور مثال خودروهایی که از میدان امامزاده عبدالله و میدان پروانه‌ها توسط دو پل خواجه رشید و تختی با آرامگاه منتقل می‌شوند، باعث تجمیع خودرو در آرامگاه بوعلی می‌شوند و در ساعاتی از روز این میدان قفل می‌شود. پل‌های زیرگذر پژوهش و بعثت نیز چنین نقشی را دارند و وضعیت سایر پل‌های شهر همدان نیز بهتر از این نیست.
آن‌چه اشاره شد نمونه‌ای از فعالیت‌های سخت‌افزاری مدیریت شهری برای حل مشکل ترافیک شهر همدان بوده است که عملاً مردود شده است. در حوزه مدیریت انسانی نیز همین مسئله وجود دارد، گاهی حضور یک پلیس ممکن است گره ترافیکی بخشی از یک شهر را حل کند اما آیا این روزها شهروندان همدانی در خیابان‌های شهر پلیس راهنمایی مشاهده می‌کنند؟ مسلماً خیر. به طور مثال در میدان شیرسنگی که به دلیل پارک دوبل خودروها در مقابل قهوه فروشی‌ها و بستنی فروشی‌ها در بیشتر طول روز ترافیک سنگینی را ایجاد می‌کنند، هرگز پلیسی مشاهده نمی‌شود. یا در مقابل مدارس غیرانتفاعی که در خیابان‌های پر رفت‌و‌آمد شهر تأسیس شده و در ساعاتی از روز هنگام تعطیلی مدارس رفت‌و‌آمد در معابر را محدود می‌کنند، پلیسی دیده نمی‌شود. این کم‌کاری‌ها و نبود مدیریت در حوزه ترافیک در کنار ورود سالیانه هزاران خودرو به شهر همدان، باعث افزایش ترافیک شهری شده است. نه پلیس و نه مدیران شهری نمی‌خواهند یا نمی‌توانند این مشکل را حل کنند؛ پس بی‌دلیل نیست که که مردم همدان جزو عصبی‌ترین مردمان ایران به شمار می‌روند.