همدان‌نامه: جمعی از اعضای تشکل‌های حوزه میراث فرهنگی استان همدان در نامه‌ای به «رضوان سلماسی» رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر همدان پیشنهاد نامگذاری خیابان یا میدانی به نام «علیرضا ذکاوتی قراگزلو» به وی دادند. در این نامه آمده است:
به نام خداوند جان آفرین
ریاست محترم کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر همدان
سرکار خانم سلماسی
استان همدان خاستگاه و زادگاه و مامن بسیاری از بزرگان است؛ بزرگانی چون باباطاهر، خواجه رشیدالدین همدانی، عین القضات، میر سیدعلی همدانی، میرزاده عشقی، آزاد، غمام و غبار که در این شهر و استان زاده شده و به جایگاه علمی و فرهنگی والایی رسیده‌اند. در طول تاریخ بزرگانی چون ابوعلی‌سینا و عارف قزوینی نیز به دیار ما آمده و مسکن گزیده‌اند. امروز هم در این شهر سرمایه‌های فرهنگی بسیاری زندگی می‌کنند و با مردم این شهر هم‌نفس و دمخورند؛ دکتر پرویز اذکایی، استاد علیرضا ذکاوتی قراگزلو و دکتر محمد حسین حلیمی از جمله این بزرگانند. اینان عامل پژوهش‌های بسیار و منشاء آثار گرانقدری در استان هستند. پس سزاوار است امروز که افتخار زندگی در کنار این عزیزان را داریم بیش از پیش قدردانشان باشیم.
از آنجا که یکی از راه‌های متداول قدردانی از بزرگان نامگذاری اماکن شهری به نام آنان است و قانون‌گذار هم این اختیار را به مجموعه مدیریت شهری واگذار کرده؛ از سرکار به عنوان مسئول ارشد فرهنگی مدیریت شهری تقاضا داریم به این مهم اقدام بفرمایید. در این راستا نام استاد گرانقدر جناب آقای علیرضا ذکاوتی قراگوزلو را خدمت شما اعلام می‌کنیم و امیدوارم مکانی درخور شان و مقام علمی بلند ایشان در نظر بگیرید.
پانوشت: زندگی‌نامه و کارنامه علمی استاد ذکاوتی قراگزلو در پیوست نامه آمده است.
پیوست: استاد علیرضا ذکاوتی قراگوزلو از جمله بزرگانی است که در طول عمر پر برکت خود ده‌ها مقاله و کتاب خلق کرده است. بنابراین از سرکار و اعضای کمیته نامگذاری شورای شهر درخواست داریم یکی از خیابان‌ها یا میدان‌های شهر را به نام این اندیشمند مزین کنید. میدانی که به تازگی در اعتمادیه ساخته شده است مناسب‌ترین گزینه برای این پیشنهاد است.
استاد علیرضا ذکاوتی قراگزلو زاده ۱۳۲۲ در همدان است. او در یک خاندان مذهبى، علمى و عرفانى متولد شد. پدرش مرحوم شیخ على‌اصغر ذکاوتى قراگزلو متخلص به «زمزم همدانى»، عالم، ادیب، خطیب، عارف، مدرس و شاعر بود. مادرش از خاندان حاج محمدجعفر کبوتراهنگى (مجذوب) از عارفان نامدار قرن سیزدهم هجرى است.
او مطالعات پیوسته و گسترده‌اى در ادب فارسى و عربى، عرفان اسلامى، عقاید و مذاهب و تاریخ اجتماعى ایران بعد از اسلام دارد و در هر دو رشته ادبیات ابداعى و ادبیات تحقیقى و نیز ترجمه از عربى به فارسى آثار متعددى پدید آورده است که از آن جمله ترجمه «تمدن اسلامى در قرن چهارم هجرى» (تألیف آدام متز) در سال ۱۳۶۳ و ترجمه کتاب «نظام ادارى مسلمانان در صدر اسلام» در سال ۱۳۸۵ «کتاب سال» شناخته شد و موفق به اخذ جایزه شد. همچنین به مناسبت چاپ مقالات متعدد در نقد کتاب در مجلات وزین کشور در سال ۱۳۷۷ به‌عنوان «منتقد نمونه» و در سال ۱۳۹۰ به‌عنوان «منتقد پیش‌کسوت» موفق به اخذ جایزه شد. جزء هیئت مؤلفین دائرهالمعارف تشیع بوده و با بنیاد دائرهالمعارف اسلامى و دانشنامه جهان اسلام همکارى مداوم داشته، با مرکز نشر دانشگاهى در خصوص تهیه مقالات و ویرایش کتب، ارتباط مستمر داشته است.
اسکندرنامه (بخش ختا)؛
عمر خیام؛
البیان و التبیین؛
نظام ادارى مسلمانان در صدر اسلام؛
عرفانیات (مجموعه مقالات عرفانى)؛
تشیع و تصوف تا آغاز سده دوازدهم هجرى؛
بنیان‌گذاران فلسفه امروز؛
ابوحیان توحیدى؛
ماجرا در ماجرا؛
نکته‌چینى‌ها از ادب عربى (مقاله کوتاه و بلند)؛
ترجمه أسباب النزول واحدى نیشابورى؛
زندگى و آثار جاحظ؛
قرآنیات؛
بازشناسى و نقد تصوف؛
قصه‌هاى عامیانه ایرانى؛
منتخب رسالات صفاءالحق؛
سیر تاریخى نقد ملا صدرا؛
درک شهرى از مشروطه (مقایسه حوزه مشروطه‌خواهى اصفهان و تبریز)؛
تمدن اسلامى در قرن چهارم هجرى؛
تعدادی از آثار این پژوهشگر همدانی است.
با تشکر
از طرف اعضای تشکل‌های حوزه میراث فرهنگی