*ترجمه بهراد مرتضوی
وقتی روی ون بیک (Roy van beek) در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی نوجوانی در هلند بود، سفری گردشگری به یک موزه محلی برای دیدن نمایشگاهی از اجساد باتلاق داشت: بقایای انسانهای باستانی، مومیاییهای اسکلتی و طبیعی، دفنشده در تالابها و زمینهای اسفنجی شمال اروپا. او یکی از جسدهایی را به یاد آورد که بهطور قابل توجهی سالم و به طرز عجیبی گیجکننده بود. بدن درهمرفته دختری تقریبا به سن او که قدش به ۴ تا ۶ اینچ میرسید و در قرن اول پس از میلاد مسیح زندگی میکرد، پوستش در آب باتلاق برنزهشدن بود.
دختر «ایده» (روستایی در هلند)، همانطور که شناخته شد، در سال ۱۸۹۷ توسط حفاران ذغال سنگی که بسیار از کشف مخوف خود ترسیده بودند، یافت شد. جسد شال پشمی به تن داشت، که زخم چاقویی که نزدیک استخوان ترقوهاش بود را پنهان میکرد. نواری پارچهای به طول تقریبا دو متر، یا شاید کمربندی، سهبار به دور گردنش پیچیده شده بود و گره زیر گوش چپش پاره شده بود. دکتر ون بیک میگوید: «احتمالا از طناب برای خفهکردن او استفاده شده است. بیشتر مومیاییهای پیداشده هم نشانههایی از صدمات دردناکی دارند که تصور میشود که قربانیان قتل باشند».
این ماه، دکتر «ون بیک» نویسنده اصلی «اولین بررسی جامع اجساد باتلاق» بود، سنت دفن که اعتقاد بر این است که ۷۰۰۰ سال طول میکشد. این مطالعه چند زمینهای، در مجله Antiguity منتشر شد. پایگاه دادهای از بیش از ۱۰۰۰ مردم باتلاق، برخی از آنها به طرز وحشتناکی واقعی، از ۲۶۶ باتلاق قدیمی در سراسر شمال اروپا، از ایرلند تا ایالات بالتیک، ایجاد کرد.
متکی بر افسانههای قومی و اجدادی ضبط شده، توصیفها و تصاویر، گزارشات روزنامه و اسناد باستانی، تیمی از پژوهشگران هلندی، سوئدی و استونیایی بر ظهور افراد دفنشده در باتلاق که حدود ۵۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، در دوره نوسنگی و عصر برنز شروع شد، متمرکز شدند. تیم علاقه خاصی به شکوفایی رسوم از ۱۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح تا ۱۵۰۰ سال پس از میلاد مسیح، از عصر آهن تا قرون وسطی داشتند.
«ملانی گیلز» باستانشناس بریتانیایی که در این تحقیق نقشی ندارد، در یکی از ایمیلهایش میگوید: درحالیکه برخی از محققان باتلاق بر سر اینکه باید مفهومسازی مجددی برای اجساد باتلاق صورت گیرد تا بقایای اسکلتسازیشده از زمینهای باتلاق و تالابهای قلیاییتر را در بر گیرد، این اولین تحقیق بزرگی است که این کار را به صورت سیستماتیک (مرتب) انجام میدهد. نتایج بسیار مهم هستند و نشان دهنده مرحله رسمی از دفن شده ها در عصر برنز و ظهوری از مرگهای خشن هستند.
The new york times