از ثبت جهانی هگمتانه تا فال‌گیران گنج‌نامه
*نازنین ناصری
*خبرنگار
موضوعی که در چند ماه اخیر رسانه‌ها و مسئولین را با خود همراه کرد، ثبت جهانی هگمتانه بود. از چند ماه قبل تدارکات لازم برای ورود ارزیابان یونسکو به همدان برای بررسی و جهانی‌کردن این بنای تاریخی برچیده شد تا این‌که در اوایل شهریور ارزیابان یونسکو در شهر همدان حضور یافتند، از همدان و تپه باستانی همگتانه بازدید و عنوان کردند که قابلیت ثبت جهانی را دارد. به نظر می‌‌رسد در این بازدید، همدان توانسته نظر ارزیاب را به خود جلب کند و قرار است تا دو ماه دیگر نظر نهایی خود را در باب جهانی شدن این سرزمین کهن اعلام کنند. ورود ارزیاب به همدان را شاید همه از همت و تلاش مسئولین بدانند و حمایت رسانه را در این میان کم‌رنگ کنند، اما باید گفت رسانه بود که کار به این بزرگی را پیش برد. مسئولین ما در هر زمینه‌ای احتیاج به یک تلنگر بزرگ دارند تا بتوانند کاری را برای مردم انجام دهند. ما شاهد بودیم که ارزیاب در همدان بود و هنوز برخی موانع موجود بر سر راه ثبت جهانی هگمتانه پابرجا بود و رسانه اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی به جوامع محلی، کسبه و بازاریان این منطقه را به کار بست که جا دارد در این‌جا از همه افراد فعال رسانه که دغدغه ثبت جهانی هگمتانه را داشتند، تشکر و قدردانی کنیم.
بی‌شک پایتخت تاریخ و تمدن برازنده همدان است؛ چراکه اولین حکومت‌ها در این شهر تشکیل شده، تاریخ و تمدن، فرهنگ و هنر این سرزمین کهن با ۳۲۰۰ سال قدمت با آثار زرین و سیمین دوران هخامنشی و ساسانی گویای این واقعیت نیز است. آثاری که نشان از زندگی اصولی و همگام با طبیعت را در آن‌ها می‌توان پیدا کرد از کوزه‌های متنوع که برای نگهداری غذا و آب بهره می‌برند گرفته تا معماری آن، که همواره در دل زمین ثبات خود را حفظ کرده است.
ثبت جهانی هگمتانه مزایای زیادی به همراه دارد از جمله شناخت جهانیان از همدان بیشتر شده و صنعت گردشگری را توسعه می‌بخشد که ارز آوری و درآمد جامعه بومی را افزایش می‌دهد، مسئولین نسبت به حفظ آثار و ابنیه تاریخی، فرهنگی و طبیعی همت می‌گمارند. محیط زیست استان نیز به نوعی از آن بهره می‌برد؛ چراکه انگیزه جهانی شدن، فرهنگ درست زیستن و بهره‌گیری اصولی از نعمت‌های طبیعی را ترویج می‌دهد، هرچند که در این روزها محیط زیست استان در سکوت خبری به سر می‌برد و فعالیت رو به رشدی را از آن‌ها شاهد نیستیم.
مُخوای فالِت بگیرُم
متأسفانه زمانی‌که روی یک حوزه متمرکز می‌شویم بخش‌های دیگر را به فراموشی می‌سپاریم. در دو ماهی که کارهای لازم برای ثبت جهانی و میزبانی ارزیابان یونسکو پیش می‌رفت، شهرداری و مسئولین منطقه اکباتان و هگمتانه را مرکز تمرکز قرار داده بودند. در این میان گنج‌نامه همدان میزبان فال‌گیران جنوب کشور بود و گویی که این منطقه را برای این افراد آماده کردیم.
به گنج‌نامه که گذر می‌کنیم، وقتی که وارد میدان ابتدایی این منطقه می‌شویم، افرادی را با لباس محلی اما نه برای شهر همدان بلکه از جنوب کشور در هر گوشه گنج‌نامه می‌بینیم که در کنار محل اسکان مسافران از آن‌ها می‌خواهند آینده را پیش‌گویی کنند و هر سال نسبت به سال قبل مجهزتر وارد گنج‌نامه می‌شوند و چه بلایی که با انباشت زباله بر سر محیط زیست و بهداشت این منطقه نمی‌آورند. آن‌طور که می‌بینیم و شاهد هستیم که بر خود نیازی نمی‌بینند که حتی مکانی را برای گذارندن زندگی در تابستان همدان اجاره کنند، با برپا کردن چادر در منطقه‌ای که زمانی بکرترین منطقه همدان محسوب می‌شد علاوه بر ایجاد مزاحمت برای گردشگران روز به روز به زشتی بصری این منطقه می‌افزایند. این‌طور پیش برود و از ورود این افراد به همدان در فصل تابستان جلوگیری نشود باید سال‌های دیگر این منطقه را نیز برای ثبت جهانی منطقه فال‌گیران آماده کنیم.