*حسین زندی
*سردبیر
به تازگی جمله‌ای تاریخی از یک نماینده در فضای مجازی دست به دست می‌شود که می‌گوید: «من که نماینده مجلسم، فقط وظیفه‌ام این است، فشار بیاورم طرح جامع مصوب شود».
این‌که آقای نماینده این فشار را از کجا و بر چه اساسی قرار است بیاورد پرسش‌برانگیز است، اما آن‌چه از شواهد پیداست جای نظر کارشناسان در این اظهارنظر خالی است.
در طرح جامع، کارشناسان حوزه‌های شهرسازی و علوم اجتماعی به اجماع رسیدند که این طرح دارای اشکالات زیادی است و باید نقص‌های آن برطرف شود.
اختلاف نظری که بین برخی نمایندگان و کارشناسان وجود دارد، نشان از آن دارد که در طرح‌های بالادستی از تخصص و علم کارشناسان استفاده نمی‌شود و بیشتر سلیقه و منافع مسئولان در این طرح‌ها موثر است.
در پنج سال گذشته الحاق روستاهای قاسم آباد، حسن آباد و علی‌آباد از این‌گونه طرح‌ها بود که نمایندگان و مسئولان ارشد، بدون توجه به رویکرد کارشناسان و خبرگان حوزه‌های اجتماعی و شهرسازی این روستاها را به شهر الحاق کردند و تاکنون نتیجه‌ای جز زیان دیدن ساکنان این مناطق و شهر همدان نداشته است.
با این‌که از تجربه ناموفق الحاق این سه روستا زمان زیادی نگذشته، در سال جاری نیز الحاق مناطقی از اطراف شهر از جمله شهر جورقان را بدون استعلام از کارشناسان مصوب کرده‌اند.
در واقع از افرادی که به فشار اتکا می‌کنند باید پرسید در این طرح‌ها جایگاه مردم کجاست و افکار عمومی چه نگاهی به این طرح دارند؟
این طرح آن‌قدر مخفیانه بوده که، مردم شهر جورقان پس از ده ماه، از تصویب الحاق شهر جورقان باخبر شده و طوماری با صدها امضا منتشر کرده و با این طرح مخالفت کرده‌اند.
گفته می‌شود هدف از الحاق مناطق جدید برای رفع کمبود مسکن است. پرسش این است که چرا کمبود اراضی به گونه‌ای دیگر جبران نمی‌شود؟ گذشته از رشد منفی جمعیت استان همدان، چرا برای برطرف کردن این کمبود، اراضی شهر جورقان را گسترش نمی‌دهند تا سرریز جمعیت شهر همدان به شهرکی در جورقان برود.
در ادوار گذشته بی‌اعتقادی برخی مسئولان به تخصص کارشناسان و برخورد سلیقه‌ای و منفعت‌طلبانه با مباحث کلان در استان، آسیب‌های جبران‌ناپذیر بسیاری به منافع عمومی وارد کرده است و برای جلوگیری از آسیب‌های پیش رو جا دارد این روش‌ها متوقف شود.