*حسین زندی
*سردبیر
انجام کارهای نیمه‌تمام و اجرای پروژه‌های نیمه‌کاره و البته پاسخگونبودن در برابر افکار عمومی، ویژگی بازار مدیران شهری همدان است. چند سال است که از انسان‌محوری و پیاده‌محوری معابر شهر سخن می‌گویند، اما مدام بر تعداد خودروهایی که در معابر شهر آمد‌و‌شد دارند، افزوده می‌شود. حتی پیاده‌راه‌هایی که برای رفت‌و‌آمد شهروندان پیاده ایجاد شده، امروز مملو از خودرو و موتورسیکلت است.
پیاده‌راه اکباتان به پایانه ون‌های شهرک فرهنگیان و وانت‌بارها تبدیل شده، میدان مرکزی را خودروهای پلیس و شهرداری احاطه کرده و پیاده‌راه بوعلی نیز جولانگاه موتورسیکلت‌هاست. از طرفی در سال‌های گذشته برنامه‌ریزی کرده‌اند تا شش خیابان اصلی مرکز همدان را با پیاده‌راه تبدیل کنند، اما محله‌های حاشیه این خیابان‌ها از جمله آقاجانی بیک، محله حاجی، کولانج به خیابان تبدیل شده و در دل این محله‌ها پایانه‌هایی برای اتوبوس و تاکسی ایجاد کرده‌اند.
یکی از محله‌های قدیمی همدان، سرگذر است که به پارک‌سوار یا پایانه اتوبوس‌ها تبدیل شده است. از طرفی این روزها بحث ثبت جهانی منظر تاریخی شهری هگمتانه تا همدان یا بخشی از بافت قدیمی و تاریخی همدان در برنامه مدیران قرار گرفته است. غافل از این‌که وجود اتوبوس و کامیون در بافت تاریخی ممنوع است و در همه شهرها از جمله یزد و اصفهان اجازه نمی‌دهند این ماشین‌ها وارد بافت تاریخی شود. اما در شهر ما اتوبوس‌ها را یک‌جا در حریم مهم‌ترین محوطه تاریخی استان، یعنی هگمتانه جمع کرده‌اند. مسئولانی که موضوع ثبت جهانی هگمتانه را پیگیری می‌کنند؛ از جمله استاندار و معاون عمرانی او، مدیرکل میراث فرهنگی، شهردار و اعضای شورای شهر باید توجه داشته باشند با این روند راه به جایی نمی‌برند و مسیرشان رو به ترکستان است و باید قید ثبت جهانی منظر تاریخی شهری هگمتانه تا همدان را بزنند. اگر اراده و جسارت این را نداشته باشند تا عناصر زائد از جمله اتوبوس‌ها را از رینگ نخست حذف کنند، مسلما هگمتانه به ثبت جهانی نخواهد رسید. اگر از موضوع ثبت جهانی هم بگذریم، همان‌طور که اشاره شد استقرار کامیون و اتوبوس در رینگ نخست شهر به محوطه و آثار تاریخی آسیب می‌زند و باید این معضل برطرف شود.
برخی مدیران نگران رفت‌و‌آمد شهروندان هستند، در حالی‌که تجربه پیاده‌راه بوعلی نشان داد مردم پیاده‌راه‌ها را پذیرفته‌اند و استقبال آنان از پیاده‌راه به ما می‌گوید این نگرانی بی‌مورد است. شترسواری دولا دولا نمی‌شود و برای حذف خودرو از بافت تاریخی اراده جمعی و جسارت لازم است.