*«بخش سوم»
*یلدا خاکباز
*تسهیلگر حوزه کودک
آموزش فرآیندی پیچیده است که در آن همکاری بین دانش آموزان با هم و با آموزگاران، والدین با دانش‌آموزان و با آموزگاران از ارزش بسیاری برخوردار است. جدا از یادگیری حقوق کودک، کودکان و نوجوانان باید وظایف و مسئولیت‌های خود را نیز فراگیرند و آموزگار باید آن‌ها را از حقوق همه افراد جامعه آگاه سازد. (برای نمونه حقوق افراد کم توان ،آسیب دیده جسمی یا نیازهای ویژه و اقلیت های دینی و قومی )هر چند شرایط اجرای حقوق کودک مانند سن، هم‌پیوندی موضوع‌های آموزشی دیگر، مناسب ها و یا رویدادهای جاری به عنوان فرصتی برای گفتمان در باره حقوق بشر وکودک، پیش شرط فرآیند آموزش است که نباید این مقوله را نادیده گرفت. در این راستا آموزگاران نیز باید با هدف‌های بنیادی آموزش و محتوای آموزشی آشنا باشند. به گونه‌ای که بتوانند بر پایه آن‌ها طرح درسی را برای آموزش حقوق کودک برنامه‌ریزی کنند؛ مباحثی که به کودک کمک می کند تا در برابر سوءاستفاده جسمی و روحی، حق آزادی بیان، حق برخورداری از حریم خصوصی، حق رشد در محیطی سرشار از بردباری و مدارا، صلح و برابری همگانی، حق برابری بدون در نظر گرفتن نژاد، دین، جنسیت، خاستگاه ملی و اجتماعی، حق بازی و آسایش و مراقبت در برابر هرگونه خشونت، بی‌توجهی و بهره‌کشی از خود محافظت و برخوردار شوند پافشاری بر حقوق کودک در برنامه درسی، کودکان را در رسیدن به نیازهای رشدی خود همچون نیاز به تعلق، امنیت، عشق و خودشکوفایی یاری می‌کند؛ از جمله راهبردهای آموزشی الگوی دانش آموز محور است؛ الگوی موثرتری از الگوی آموزگار محور که خوشبختانه در دوران گذر از بیماری کرونا و هم زمانی با عصر رسانه و اینترنت دیگر کودک منفعل نیست. فعالانه در آموزش، کاوش، چاره‌یابی، بازی و گفتگو شرکت می‌کند در این راهبرد، آموزگار به مربی و همکار بدل می‌شود.
این جستار پیوسته است ….