*حسین زندی
*سردبیر
اگر به نقشه هوایی سال‌های گذشته شهر همدان و باغ‌های حاشیه آن نگاه کنیم، متوجه می‌شویم چه فاجعه‌ای رخ داده و چه بلایی بر سر تنفس‌گاه‌های این شهر آمده است. شهری که زمانی آن را «شهر بسیار درخت» می‌نامیدند و «جکسن» سیاح اروپایی از شهری یاد می‌کند که اطراف آن را تا ده مایل بیشه‌زارها احاطه کرده بودند. به گواه همین عکس‌های هوایی از زمان ایجاد بلدیه تاکنون بیش از هشتاد درصد از باغ‌ها و درختان شهر از بین رفته است.
اما امروز تنها نباید از کم شدن تعداد درختان شهر و نابودی باغ‌ها سخن گفت بلکه اتفاق بدتری افتاده است؛ شهر رفته رفته باقی‌مانده باغ‌ها را می‌بلعد البته شهر نه بلکه شهروندان تازه به دوران رسیده‌ای که باغ‌ها را با شهر اشتباه گرفته‌اند. در گذشته مردم همدان از باغ‌های دره‌های حاشیه شهر برای تفرج و تولید میوه استفاده می‌کردند اما در سال‌های گذشته باغ‌ها و میوه‌زارها قطعه قطعه شده و به باغچه‌های کوچکی تقسیم شده‌اند که در آن‌ها گاهی آپارتمان ساخته شده تا قربانی طمع انسان خودخواه امروزی شود.
دره‌های سبزی که آب و هوای شهر تامین و تصفیه می‌کردند به شهرک‌هایی بدل شده‌اند که سازندگان آن‌ها تنها چند شبانه روز در سال حضور دارند.
بر اساس قانون این ساخت‌وسازها غیرمجاز است و مدیران شهری نیز از غیرقانونی بودن ساخت‌وسازها باخبر بوده‌اند اما یا چشم‌هایشان را بسته‌اند یا منافعشان ایجاب می‌کرده که این اتفاقات را نبینند. اگر چنین نبود این بلا بر سر باغ‌های شهر نمی‌آمد.
این چشم‌پوشی گاهی به دلیل سفارش دوستانه بود و گاهی منفعت عده‌ای ایجاب می‌کرده که عمل غیرقانونی صورت بگیرد. این روزها آش تا جایی شور شده که صدای استاندار هم در آمده و در صحن شورا به عملکرد کمیسیون ماده صد اعتراض می‌کند و آن را به جهت‌گیری متهم می‌کند که چرا جلو دانه‌درشت‌ها را نگرفته است.
البته این ماجرا به غیر از چشم‌پوشی و عملکرد ضعیف و مدیریت پیشگیری و رفع تخلفات شهری شهرداری همدان مقصران دیگری نیز دارد. نهادهایی چون جهاد کشاورزی، منابع طبیعی و راه و شهرسازی نیز در این چشم‌پوشی‌ها و ساخت‌وسازها دخیلند. در برخی مناطق هر یک از این نهادها ساز حود را می‌زنند و گاهی دیگری را متهم می‌کنند. نهادهای متولی این موضوع چشمشان را به حمل مصالح به سمت باغ‌ها می‌بندند و پس از اتمام ساخت‌وساز پرونده را به کمیسیون ماده صد می‌برند و برای بعضی از آن‌ها حکم تخریب می‌گیرند. انگار در یک دور باطل گیر کرده‌اند که از ابتدا جلوی فاجعه را نمی‌گیرند.
در این بین مدیریت پیشگیری و رفع تخلفات شهرداری گاهی برای مانور تبلیغاتی و خالی نبودن عریضه بنا یا بناهایی را تخریب می‌کند که آن هم تجربه نشان داده از بد اقبالی، گریبان ضعیفان را می‌گیرد و به قول استاندار کله‌گنده‌ها مستثنی هستند.
اما یک سوال اساسی وجود دارد؛ اصلی‌ترین وظیفه این نهاد که پیشگیری است چه زمانی اعمال می‌شود؟ به نظر می‌رسد کلمه‌ای با عنوان پیشگیری تاکنون مغفول مانده است و یا از وظایف این نهاد حذف شده است وگرنه روزانه ده‌ها کامیون مصالح به باغ‌های اطراف شهر منتقل نمی‌شد و این همه ویلا و آپارتمان ساخته نمی‌شد.
مطلب قبلی
مطلب بعدی