*وصال جواهری
وقتی اسم دفتر هفته‌نامه می‌آمد یا از کسی می‌شنیدم که به نشریه همدان‌نامه می‌رود، برای خودم یک ساختمان اداری را تصور می‌کردم که هرکسی در یک اتاق تنهایی مشغول کار کردن است، اما وقتی خودم وارد هفته‌نامه همدان‌نامه شدم، اولین چیزی که توجه مرا به خودش جلب کرد سادگی و صمیمیتی فضای نشریه بود. انگار به خانه خودم آمده بودم، یک خانه قدیمی با یک درخت توت که شاخه‌هایش سرتاسر حیاط را پر کرده بودند روزهای زیادی از آن روز گذشته اما هنوز هم همدان‌نامه حکم خانه ما را دارد. «حسین زندی» سردبیر هفته‌نامه همدان‌نامه اولین کسی بود که به دهه هشتادی‌های این جامعه بها داد و برای آن‌ها کلاس خبرنگاری، عکاسی، فتوشاپ و مانند این گذاشت.
او هنوز هم نوشته‌های آن‌ها را با دقت می‌خواند و همانند یک پدر مراقب بچه‌ها است. اوایل نمی‌دانستم که چرا حسین زندی اجازه نمی‌دهد که به او استاد بگوئیم، اما این روزها می‌دانم که او هیچ زمانی استاد نبود بلکه هرلحظه ماننده پدر و برادر بزرگتر هوای همه را دارد.
همدان‌نامه معتبرترین هفته‌نامه محلی است نشریه‌ای که علاوه بر چاپ کردن متن‌های ما دهه هشتادی‌ها از هنرمندان این شهر حمایت می‌کند. هنرمندانی که تا به حال کسی قدرت قلم و شوق هنری آن‌ها را نسنجیده، از طرف دیگر موضوعات شهری را از ریشه بررسی می‌کند و به موضوعات بی‌اساس توجهی ندارد.
همدان‌نامه نشریه‌ای است که تمام کارکنان آن از دردمندان شهر هستند و نگرانی‌های روزانه آن‌ها چیزی جز جلوگیری از نابود سازی الوند، کمبود آب و مسائلی از این حیث نیست. همدان‌نامه بخشی از همدان است، درد شهر زیبایمان همدان، درد هفته‌نامه ما نیز هست، من و هم نسلانم با حمایت از همدان‌نامه به آبادسازی بخشی از وطنمان همدان کمک کنیم.