روابط عمومی؛ آنچه هست، آنچه باید باشد
*محمدرضا خلجی
*مدیر روابط عمومی ادارهکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان همدان
«روابط عمومی»ها که معمولا در ساختار سلسله مراتب سازمانی، زیرمجموعه مدیریت و دارای ارتباط مستقیمی با آن هستند، بنابر ماهیت ذاتی خود، بیش از دیگر حوزهها با رسانه در ارتباط و تسهیلگر تعاملات برون سازمانی هستند.
اما عاملی که میتواند روابط عمومیها را از رده «مجری تشریفات و برگزارکننده مراسم» به جایگاه تخصصی خود نزدیکتر کند، توجه و تأکید بر حوزه «خبر» است، اما نه صرفا خبرهای پوششی بلکه تولید اخبار و محتوای رسانهای. با این حال آنچه در نگاه اول در صفحه اصلی پورتالهای خبری و اطلاعرسانی سازمانهای مختلف به چشم میخورد، پوشش خبری جلسات، سمینارها، کارگاههای آموزشی و برنامههای مناسبتی است.
شاید یکی از دلایل اصلی این «محتواسازی تک قطبی» و فعالیتنداشتن در حوزه تولید خبر، تأکید بیش از حد بر شرح وظایف سازمانی نوشته شدهای باشد که کمتر دلیل و رغبتی برای بازخوانی و بازبینی آن وجود دارد؛
حرکت مستمر روابط عمومیها به سمت «جریانسازی» و پرهیز از اصولگراییهای غیرقابل انعطاف با بهرهگیری از دو عنصر کلیدی «شناخت» و «زمان»، در صورت حمایت مدیران ردههای میانی و بالایی سازمان، از یک اداره و یا واحد کلیشهمحور، اتاق فکر پویایی خواهد ساخت و منشا تحول و تغییر خواهد شد.
همزمان با ایجاد جریانهای مستمر رسانهای، رصد مستمر بازتاب اخبار سازمان در رسانهها، فعالیت با اهمیت دیگری است که نباید به هیچ وجه مورد غفلت واقع شود؛ چراکه هرگونه اقدام سریع و به موقع به ویژه در مقابله با هجمههای رسانهای، مستلزم رصد مستمر و زمانمند رسانههاست.
در پایان یادآوری این موضوع ضروری است که رسانهها همواره به عنوان رابط بین مردم و نهادهای حاکمیتی، نقش تأثیرگذاری در انعکاس مطالبات، کمبودها و فرصتها، شفافیت عملکرد و استقرار نظام پاسخگویی کارآمد و متعاقب آن رفع موانع، تحقق عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی داشته و خواهند داشت. امید که روابط عمومیهای سراسر کشور با علم به این ظرفیت ارزشمند، تمام توان خود را در تقویت تعاملات رسانهای به کار گیرند.