*سیاوش توسلی
*مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه سه همدان
در دنیای امروز قدمهای روابط عمومی در مسیر اطلاعرسانی باید به سمت و سویی برداشته شود که در آن فعالسازی و پویاسازی احساس شود؛ روندی که میتوان با بهره گیری از تکنولوژی آن را محقق ساخت.
کار و زندگی در دنیای به شدت متحول و متغیر کنونی، بدون سازمانهای ارتباطی و اطلاعاتی به سختی امکانپذیر است.
مدیریت و راهبرد در محیط کار و زندگی، نیازمند دانش و اطلاعات کافی برای تصمیمگیری است، اما این فضا کمتر این اطمینان را برای مدیران ایجاد میکند. از این روست که نقش سازمانها و نهادهای ارتباطی و اطلاعاتی چون روابط عمومیها اهمیت بسزایی در دنیای جدید پیدا میکند.
روابط عمومی عنصری قوی در ارزیابی، تقویت برنامهها و پیشبرد اهداف سازمانهاست که میتواند وظایف و مأموریتهای هر نهاد و سازمان را با ارتباطی موثر و هدفمند به مخاطبان و گروههایی که با سازمان در ارتباط هستند، منتقل سازد.
به راستی، میتوان روابط عمومی را هنر برقراری ارتباط در مسیر اطلاعرسانی و آگاهیبخشی به مخاطبان دانست که تمامی تلاش خود را بر تنظیم روابط بین سازمان و مردم معطوف میدارد و هوشمندانه سعی دارد تا با رسالت حرفهای و اصول اخلاقی تحقق منافع سازمان و مردم را مدنظر داشته باشد.
روابط عمومی علم و دانشی همراه با کوشش آگاهانه و برنامهریزی شده، فعالیتی مبتنی بر تحقیق و وسیلهای برای مشاوره به مدیران که نه تنها در اطلاعرسانی به مردم موثر است بلکه وسیله ایجاد ارتباط اقناعی و ایجاد ارتباط دوسویه بین سازمان و مخاطبان است.
هنر روابط عمومی این است که بتواند امکانات وشرایط محیط بیرونی را تشخیص داده وآنان را با امکانات درون سازمان پیوند دهد و بنابراین اجرای فرامین درون سازمانی را تسهیل کند و در نهایت ارتباط سازمان را با بیرون از آن، به درستی برقرار سازد؛ حال در این مسیر باید بتواند در عین حال که فضای درونی را درک و مطابق آن و نیازهای سازمان برنامهریزی میکند، نقاط منفی و احیاناً موارد بیرونیای که ممکن است خسارتهایی برای سازمان و نهاد به دنبال داشته باشد را نیز درک کرده و برای آنها پیش از وقوع برنامه داشته باشد.
به همین دلیل است که میتوان گفت؛ امروزه در تمام دنیا سازمانهای موفق، سازمانهایی هستند که مدیران و کارکنان روابط عمومی آنها بدانند که چگونه باید به شکلی شفاف و آگاهانه به تجزیه و تحلیل امور مرتبط به سازمان خود و رفع و رجوع مسائل بپردازند و نقش مهم خود را در تعیین سمت و سوی سیاستهای همگانی ایفا کنند.
در فضای واقعی و وضعیت سنتی رسانه اعم از دیداری، شنیداری و مکتوب نقش واسطه میان روابط عمومی و مخاطبان را بازی میکند و این عنصر واسطه به طور غالب بین یک فرستنده پیام (روابط عمومی) و جماعتی از گیرندگان قرار میگیرد؛ به مرور زمان این پهنه گسترش یافت به نوعی که روابط عمومی باید بتواند از تکنولوژیهای بهروز استفاده و آنها را پُلی برای دستیابی به اهداف مذکور سازد.
بدین سان، روابط عمومیهایی را میتوان فعال، پویا و البته موثر دانست که از رسانههای نوین اطلاعرسانی بهرهمند است و آنها را به کار میگیرد. به عنوان سخن پایانی باید گفت؛ روابط عمومی مدرن با استفاده از ابزارها، تکنولوژی و فرآیندهای متولد شده و متحول شده در راستای بهبود این ارتباط به نفع سازمان و مخاطبان پیش میرود و با استفاده از ابزارهای نوین رسالتهای اصلی خود را در پیش میگیرد.