*احمد رجبی راغب
*روزنامه‌نگار
گردشگری انسان‌ها را به یکدیگر نزدیک می‌کند و آن‌ها را در مواجهه با یکدیگر بردبار و شکیبا می‌کند. در نتیجه آنان می‌آموزند چگونه در یک محدوده کوچک در کنار هم زندگی کنند، بدون آن‌که حقوق یکدیگر را نقض کنند و باعث آزار هم شوند. از طرف دیگر گردشگری فرصت‌های بی‌نظیری برای کاهش بیکاری، افزایش درآمد، توزیع عادلانه درآمد و در نتیجه همه این‌ها رونق اقتصادی شهرها را با خود به همراه دارد. توسعه زیرساخت‌های شهری لازم و ملزوم یکدیگرند و گردشگری در بسیاری از مکان‌ها منجر به افزایش خدمات شهری شده است، اما آن‌چه در کنار همه این‌ها برای بسیاری از گردشگران و افراد جامعه محلی ملموس است، برخی تأثیرات منفی ناشی از حضور گردشگران است؛ برای مثال، تعداد بی‌شمار گردشگران در فصول پربازدید و عواقب این ازدحام جمعیت مانند ترافیک یا گرانی کالاها و خدمات که گریبان‌گیر ساکنان شهرها نیز می‌شود، اما این امر در شهرجهانی سفال با توجه به حضور مداوم گردشگر در طول سال چندان تأثیری نداشته و باعث رونق بیش از پیش کارهای خدماتی دیگر در این شهر شده است و آن‌چه نباید از نظر برنامه‌ریزان و دبیرخانه شهر جهانی دور بماند، این نکته است که منتفع‌شدن از گردشگری و توزیع عادلانه درآمدهای آن در میان مردم، نیازمند برنامه‌ریزی‌های بسیار است و سیستم اقتصادی یکپارچه و قدرتمندی را می‌طلبد. اگر چنین نباشد تنها عده اندکی از دست‌اندرکاران گردشگری که عمدتا در صف اول و دوم عرضه‌کنندگان کالاها و خدمات قرار می‌گیرند که همانا فروشندگان سفال و سرامیک هستند، از این جریان بهرهمند خواهند شد و باقی اهالی شهر تنها بابت رونق گردشگری متحمل هزینه‌های گوناگون می‌شوند.
در لالجین آن‌چه که در توسعه زیرساخت‌ها قابل توجه است، استفاده جامعه میزبان از تسهیلات است. بدین‌گونه توسعه گردشگری منجر به توسعه فرابخشی در جامعه لالجین شده و میزان رضایت از زندگی مردم را افزایش می‌دهد، در واقع، کاربردهای چندمنظوره زیرساخت‌ها در گردشگری می‌تواند به پرداخته هزینه زیرساخت‌ها که منافع اقتصادی- اجتماعی گردشگری را در بر می‌گیرد، یاری رساند. تسهیلات و تجهیزات گردشگری عامل جذب گردشگر به شهر نیست، اما به‌عنوان یکی از زیرساخت‌های مهم گردشگری مطرح می‌شود و نقش مهمی در افزایش ماندگاری و رضایت گردشگران داردکه در سنوات قبل در لالجین در این مقوله مدیران شهری بسیار خوش درخشیدند.
بنابراین در برنامه‌ریزی گردشگری شهری، برنامه‌ریزان در دبیرخانه شهرجهانی لالجین باید به دنبال یافتن پاسخی برای پرسش‌های زیر باشند: چطور می‌توان اثرات اقتصادی گردشگری روی شهرلالجین را اندازه‌گیری کرد؟ چه گام‌های علمی و عملی باید برداشته شود تا توسعه گردشگری با کمترین میزان اثرات مخرب همراه باشد و لالجین از گردشگری پربارتر بهرهمند شوند؟ چگونه می‌توان شمار روزافزون گردشگران شهری را در لالجین مدیریت کرد و آن‌ها را به سوی مسیر آگاهی پیشبرد تا بتوان گردشگری مسوولانه را جایگزین شیوه‌های ناپایدار توسعه گردشگری کرد؟ چگونه می‌توان از گردشگری برای ارتقای کیفیت زندگی شهروندان بهره برد؟
رقابت در جهت توسعه گردشگری پایدار با توجه به ارائه نیازهای گردشگران در لالجین، باید مورد اهمیت و برنامه‌ریزی مدیریت گردشگری و مدیریت شهری لالجین قرار گیرد. هرچند در طول چندسال گذشته بالاخص در دوره مدیریت شهری مهندس محبی شاهد رونق بیش از پیش لالجین و تغییر چهره واقعی شهر به یک شهر گردشگر پذیر بودیم، اما در نوروز امسال نیز هرچند کم، با نصب المان‌های زیبا توانستیم گوشه‌ای از این نیاز را برای گردشگران برآورده کنیم و امیدواریم با ورود جدی‌تر دبیرخانه به مسائل گردشگری شهر شاهد تحولات بیشتری برای رونق این شهر جهانی در حوزه گردشگری باشیم .