*یلدا خاکباز
*جامعهشناس
امروزه با توسعه روزافزون، شهرهای کوچک و بزرگ، به شکلی، دیگر توان به وجود آوردن فضاهای شهری دلخواسته را ندارند؛ سازگاری فضاها با نیازهای ساکنانش به ویژه فضاهای شهری که بتواند پاسخگوی نیازهای اجتماعی و فردی کودکان و نوجوانان شهر، باشد. این فضاها بخش عمدهای از زمان و محیط زندگی روزمره کودکان و نوجوانان را به خود اختصاص میدهند. ارتقای کیفیت این فضاها میتواند در سلامت و رشد قوای جسمی، تقویت تعاملات اجتماعی و همبستگیهای گروهی و پرورش خلاقیت در کودکان و نوجوانان موثر باشد، اما اینکه چقدر این ویژگیها و خلق فضاهای مورد نیاز برای ایجاد یک شهر دوستداشتنی آنهم از دیدگاه کودکان از سوی بزرگسالان و سیاست گذاران فرهنگی و اجتماعی بستر سازی شده است یا نه؟! پرسش مهم و چالشبرانگیزی است؛ زیرا شناخت کودک امروز و نحوه ارتباط او با محیط شهری از واجبات است. هر چقدر این شناخت آگاهانه و مسئولانهتر باشد، به همان اندازه میتوان مشارکت و توجه به نیازها و خواستههایشان را در نقشهای اجتماعی بیشتر مشاهده و ارزیابی کرد. بارها در یادداشتهای پیشین توجه به خواستههای کودک و حضور او در شرایط اجتماعی، فرهنگی و معماری شهر اشاره شده است. اینکه چقدر تصمیمات شهری، کودک را به سمت داشتن احساس امنیت و آرامش و کاوش و یادگیری در مورد شهری که در آن زیست میکند، سوق میدهد؟! حالا که در تقویم سالیانه از روز پزشک و ابوعلی سینا نام برده شده است، چقدر پور سینا را می شناسد؟ شهر و هویت فرهنگی جایی را که زندگی میکند چقدر میشناسد؟ آیا این شهر دوستدار اوست؟! هر سال با نزدیکشدن روز و هفته فرهنگی همدان تیتروار به نکاتی اشاره میکنیم؛ شاید که بتوانیم گامی موثر در راستای ایجاد و حفظ تعلقپذیری او به شهر، خاک، وطن، در آینده بزرگسالی او باشیم .