خاطره جمعی همدانیها زیر خاک
*سید امیر قشمی
*بازنشسته آموزش و پرورش
مدرسه ظفر نیز مانند بسیاری از مدارس قدیمی، از آن دست بناهایی است که شهر را تعریف می کنند و با نامبردن از این مدارس میتوان سراغی از هویت گذشته شهر گرفت و خاطرات گذشته را مرور کرد.
این مدارس تاریخی هر یک جزئی از خاطره جمعی و تجربههای مشترک چندین نسل از دانشآموزان است، که تخریب هر یک از آنها علاوه بر اینکه زنجیره ارتباط نسل جدید با هویت گذشتهاش را دچار گسستگی میکند، سبب حذف و تغیر در نماد و شناسنامه شهر میشود.
این اولینبار نیست که شاهد چنین اتفاق ناخوشایندی هستیم، با رویهای که مدیران شهری در پیش گرفتهاند آخرین بار هم نخواهد بود، از آنجا که عکسها از جمله مهمترین اسناد مطالعات تاریخی به شمار میرود، پیشنهاد میشود حداقل قبل از تخریب هر بنای تاریخی از زوایای مختلف از این بناها عکس تهیه شود تا حداقل در پژوهشهای تاریخی و اجتماعی مورد استفاده پژوهشگران و محققان قرار گیرد.
نکته دیگر آنکه آسیبهای وارده به میراث فرهنگی در سالهای اخیر نشان داده است که دولتها متولی خوبی برای حفاظت از بناهای تاریخی نیستند، تنها راه جلوگیری از تخریب ابنیه و آثار تاریخی همکاری مردم و ایجاد تشکلهای مردمنهاد، مانند انجمن دوستداران و خیران میراث فرهنگی است و از همه مهمتر ورود بخش خصوصی و سرمایهگذاران به این حوزه است که میتوانند علاوه بر جلوگیری از تخریب بناهای قدیمی با بازسازی آن و ایجاد بومگردی به رونق گردشگری در شهر کمک کنند، اتفاقی که در مورد دبستان مریم واقع در چرچره در حال رخ دادن است.
و نکته آخر آنکه به بهانه تخریب مدرسه تاریخی ظفر و با هدف تجدید خاطرات خوش و شیرین دوران تحصیل در این مدرسه، موزه آموزش و پرورش در نظر دارد با همکاری همداننامه، با تهیه آمار مستند و دقیق از دانش آموختگان مدرسه در آیندهای نزدیک با مساعد شدن شرایط، همایش بزرگی را تحت عنوان «یاد باد آن روزگاران!» برگزار کند.
از کلیه شهروندان گرامی، دانش آموختگان و همه کسانی که در این آموزشگاه تحصیل و یا تدریس کردهاند درخواست میشود تا مشخصات خود و سال حضور در مدرسه و نیز عکسها، یادداشت و مقالات و خاطرات مربوط به مربوط به این مدسه را برای چاپ در ویژهنامهای که قرار است به همین مناسبت تهیه شود به موزه آموزش و پرورش و یا دفتر همداننامه ارسال کنند.