مسکن مهر گلستان نانوایی ندارد

*مینا ساکی

در عصری که ارائه خدمات اولیه به بشر، باید در اولویت مسئولان شهری قرار بگیرد، کمبود نانوایی در برخی مناطق خودنمایی می‌کند. نان یکی از اساسی‌ترین اقلام خوراکی است که دسترسی آسان به آن، نیاز همه اقشار جامعه است.

در رابطه با مشکل کمبود نانوایی با اهالی مسکن مهر گلستان (کوی گلستان) که حدود ده سال از سکونتشان در این منطقه می‌گذرد، مصاحبه‌ای داشتیم. آن‌ها از نبود برخی امکانات از جمله نبود نانوایی لواشی در این مجموعه، شکایت دارند و خواستار پیگیری، توجه و حمایت مسئولان از این محله هستند.

طی مسافت طولانی

خانم مسنی که تنها زندگی می‌کند، در خصوص دور بودن نانوایی به محل زندگی خود می‌گوید: تهیه روزانه نان لواش برای امثال من بسیار مشکل است. گاهی اوقات که فرزندانم به خانه‌ام می‌آیند، برایم نان تهیه می‌کنند، اما گاهی مجبورم برای این‌که کمتر به نانوایی محله دیگر بروم، تعداد زیادی نان تهیه کنم، اما این موضوع اغلب باعث خرابی نان می‌شود.

مشکلات کارمندها

مرد جوانی که کارمند است، در این‌باره بیان می‌کند: هنگامی که از محل کار به خانه می‌آیم، به طور روزانه از منطقه‌ای که در آن‌جا مشغول به کار هستم، نان تهیه می‌کنم اما گاهی به دلیل این‌که ظهرها به نانوایی می‌روم، با جمله «به علت کمبود آرد، نان نداریم» مواجه می‌شوم.

کم‌کاری مسئولان

خانمی که معلم ابتدایی است می‌افزاید: ما خواستار پیگیری و توجه مسئولان بوده و درخواست همکاری آن‌ها با مردم در این زمینه را داریم. ما نباید برای رفع نیازهای ضروری خود درخواست همکاری کنیم، بلکه تمام امکانات باید به بهترین شکل ممکن در اختیار همه اقشار جامعه قرار بگیرد. این امر نشان می‌دهد که مسئولان در این زمینه کم‌کاری می‌کنند.

سه‌هزار خانه بدون نانوایی

یکی از اهالی محله در ادامه عنوان می‌کند: در این منطقه هیچ نانوایی لواشی وجود ندارد و فقط یک سنگکی، آن هم در یک کانکس کوچک وجود دارد که پاسخگوی جمعیت نیست.

مردی که خودرو ندارد، اظهار می‌کند: برای کسانی که خودرویی برای رفت‌و‌آمد ندارند، تهیه نان لواش بسیار سخت بوده و اهالی را دچار مشکلات زیادی برای تهیه و مصرف روزانه نان می‌کند.

مردی سال‌خورده در رابطه با دور بودن نانوایی می‌گوید: به دلیل کمردرد نمی‌توانم زیاد پیاده‌روی کنم و از طرفی خودرو ندارم و رفت‌و‌آمد با وسایل نقلیه عمومی برایم بسیار طاقت‌فرسا است و این موضوع تهیه نان را برایم بسیار دشوار می‌سازد.

مردی که به گفته خود شغل آزاد دارد اظهار می‌کند: در این محله که جمعیت زیادی در آن سکونت دارند، نانوایی لواشی نداریم، سنگک هم به تعدادی که می‌خواهیم، نمی‌توانیم تهیه کنیم؛ چراکه جمعیت زیاد بوده و یک سنگکی بیشتر وجود ندارد که بتواند نان محله را تأمین کند.

خانم خانه‌داری که دو فرزند کوچک دارد بیان می‌کند: در این فصل گرم از سال، پیمودن راه طولانی با وجود فرزندان کوچکم برای تهیه نان بسیار سخت است و موجب گرمازدگی کودکان می‌شود.

کمبود آرد

یکی دیگر از اهالی محله در رابطه با کمبود نان عنوان می‌کند: هنگامی که به سنگکی می‌روم، به تعدادی که می‌خواهم به من نان سنگک نمی‌دهند چون مقدار آردی که دارند، پاسخگوی جمعیت نیست. در این محله وجود نانوایی لواشی، بربری و سنگکی امری ضروری است که متأسفانه اهمیتی برای مسئولان شهر همدان ندارد.

خانم شاغلی که از صبح تا غروب مشغول به کار است، می‌گوید: به علت درگیری‌های شغلی، نمی‌توانم برای تهیه نان به محله دیگری بروم و مجبورم که نان را به صورت بسته‌ای از سوپر مارکت‌ها تهیه کنم و این موضوع باعث می‌شود نان دیگر تازگی و مزه خود را از دست بدهد.

نان سوپرمارکتی

یکی از کاسبان محله در خصوص عدم وجود نانوایی می‌گوید: پنج سال است که در این محله کاسبی می‌کنم و درآمدی معمولی دارم. به دلیل نبود نانوایی لواشی، خرید نان از سوپر مارکت من بسیار زیاد است. افراد زیادی به مغازه آمده و می‌گویند «نان شما تازه نبود» که دلیل این موضوع بسیار روشن است؛ کمبود نانوایی در سطح شهر باعث می‌شود بسیاری از مردم نتوانند برای تهیه نان تازه اقدام کنند.

پسر نوجوانی که به گفته خود مسئول تهیه نان در منزل است عنوان می‌کند: برای تهیه نان در این فصل از دوچرخه استفاده می‌کنم، اما در فصل‌های سرد سال، نمی‌توانم از دوچرخه برای رفت‌و‌آمد استفاده کنم و این موضوع، مشکلاتی را در خصوص تهیه نان تازه برای خانواده به وجود آورده است.

ده سال بدون نانوایی

یکی دیگر از ساکنان کوی گلستان که مردی بازنشسته است می‌گوید: قول‌ها و وعده‌هایی که در خصوص تکمیل این مجموعه در چند سال گذشته به ساکنان این محله داده شد، عملی نشد. یکی از برنامه هایی که برای تکمیل این پروژه در نظر گرفته شده بود، ساخت نانوایی بود، اما اکنون بعد از حدود ده سال، خبری از نانوایی نیست و مردم برای خرید نان لواش دچار معضلات مختلفی اعم از دور بودن مسافت نانوایی، مشکلات رفت و آمد، جمعیت زیاد و پاسخگو نبودن یک سنگکی هستند.

بی‌توجهی مسئولان

با وجود ساختمان‌های نیمه‌کاره که در این مجموعه ساخته شده، اما پس از حدود ده سال، خبری از تکمیل آن‌ها و دسترسی مردم به بسیاری از امکانات اولیه و ضروری نیست.

این محله، تنها محله‌ای نیست که با مشکل کمبود نانوایی مواجه است، بلکه مناطق دیگری در سطح استان وجود دارند که ساکنان آن‌ها با مشکلات این‌چنینی دست و پنجه نرم می کنند و دسترسی آسان به نانوایی ندارند.

مسئولان مربوطه در استان همدان باید توجه خود را به موضوع کمبود نانوایی نشان دهند. آن‌ها باید پیگیر درخواست مردم برای رفع نیازهای خود باشند و با همکاری کردن با مردم، حمایت خود را از آن‌ها نشان دهند.