*نازنین ناصری
*کارشناس ارشد محیط زیست
یکی از مشکلاتی که سال گذشته شهروندان همدانی با آن مواجه شدند، بحران بی‌آبی بود که تقریبا دو ماه با جان و دل این مشکل را لمس کردند. در کشور ایران بیشترین آبی که هدر می‌رود به بخش کشاورزی و شرب مربوط می‌شود، اما ما فقط آبی که هدر می‌رود را با چشم می‌بینیم. به‌طور مثال با چشم می‌بینیم که چقدر آب برای کشت گندم و برنج برای آبیاری آن‌ها هدر می‌رود. اما شاید کمتر کسی به آب مصرفی در نانوایی‌ها فکر می‌کند. نانی که هر روز به دست ما می‌سد آب زیادی برای تهیه آن از کشت گندم گرفته تا مرحله پخت مصرف می‌شود.
امروزه با توجه به افزایش قیمت نان انتظار داریم که کیفیت نان افزایش یابد و بتوانیم بهینه از آن استفاده کنیم؛ چراکه برای تهیه آن مقدار زیادی آب مصرف شده است. در این میان، بسیاری از نانوایی‌های سطح شهر نانی بدون کیفیت که دچار سوختگی شده است در اختیار مردم قرار می‌دهند و توجهی به این مسئله ندارند. نان بی‌کیفیت علاوه بر ایجاد سرطلان‌های مختلف در افراد، باعث می‌شود میزان دورریز آن نیز افزایش یابد که عملا انگار آب را هدر داده‌ایم. بنابراین باید مسئولین و کارشناسان این حوزه ارزیابی کنند و کنترل بیشتری بر نانوایی‌ها داشته باشند. با توجه به این‌که در فصل تابستان قرار داریم و میزان مصرف آب افزایش یافته در هر صنعت و حوزه‌ای باید نظارت وجود داشته باشد تا در مصرف آب تا جایی که می‌شود صرفه‌جویی کرد. مسئله دیگری که در نانوایی‌ها مواجه هستیم فروش کیسه پلاستیکی است. استفاده از کیسه‌های پلاستیکی علاوه بر این‌که به تولید گازهای مضر منجر می‌شود بلکه برای محیط زیست تهدیدی جدی محسوب می‌شود. زیرا حدود نیم قرن زمان لازم است تا یک کیسه پلاستیکی تجزیه شوند. برای جلوگیری از ورود این ماده به محیط زیست بهتر است فرهنگ کنار گذاشتن کیسه‌های پلاستیکی و استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای را در جامعه رواج دهیم. ابتدا باید از فروش کیسه‌های پلاستیکی توسط نانوایی‌ها جلوگیری کرده و می‌توانند کیسه‌های پارچه‌ای را به فروش برسانند که در این صورت هم در هزینه خرید کیسه صرفه‌جویی کرده؛ چراکه برای طولانی‌مدت قابل استفاده هستند و از طرفی ورود کیسه‌های پلاستیکی به محیط زیست و تخریب آن کمتر می‌شود.