*محمد رجبی
ترسم که نیآیی به سُراغم، وگر آیی
آنروز که جز نام ز دیجور نمانده است
آنچه را که با این عنوانِ عجیب و غریب، برای خواندن انتخاب کردهاید، یادآوردی…
دیجور شاعر اجتماع خود بود. شعر او و تفکر او از جامعهاش دور نبود و مسئولیت اجتماعیاش را هیچگاه فراموش نمیکرد. همواره ذهنی نقاد داشت و ناهنجاریهای اقتصادی و…