انسان نامه

*آرمان نوری

از آشنایی من با دفتر و مسئولان نشریه چند ماهی بیشتر نمی‌گذرد، اولین برخورد من با همدان‌نامه از طریق کانال تلگرام آن بود با مرور مطالب، چیزی که مرا علاقه‌مند به دنبال کردن می‌کرد و نوع مواجه مجموعه همدان‌نامه با مسائل پیرامون شهری بود.

مسائلی که برای دیگر رسانه‌های محلی در درجه چندم اهمیت هستند، برای همدان‌نامه اولویت است و همین باعث پرداختن جدی نشریه به مسئله محیط‌ زیست، بافت تاریخی و هویت شهری، بزرگان فرهنگ و هنر استان به جای پیگیری خط فکری جناح‌های سیاسی یا ارگان‌های دولتی شده است. حتی شاید بشود گفت در همدان اولین رسانه باشد که به دهه هشتادی‌ها و چاپ مطالب از نگاه آن‌ها پرداخت یا این‌که خیلی از بزرگان علم و ادب استان به واسطه همدان‌نامه به عوام شناسانده شدند. نشریه به معنای واقعی مردمی و خصوصی است و وابسته به یارانه دولتی نیست. همچنین مانند دیگر رسانه‌ها خبرنگار حرفه‌ای و کارمند حقوق‌بگیر ندارد، بنابراین هر شخص دست به قلمِ دغدغه‌مند با رعایت حریمی که هر نشریه برای خودش دارد، می‌تواند با آن همکاری کند؛ به همین دلیل سلایق مختلف فکری دوستانه همراه و همکار نشریه هستند. یک زمان دکتر «مسعود ویژه» سرکلاس مثال می‌زد که مسئولان این مجموعه یعنی؛ صاحب امتیاز و سردبیر با دو تفکر کاملا متضاد هستند. نکته مثبت دیگر چاپ مطالب با نام و عکس نویسنده مطلب است و مانند بعضی رسانه‌ها از اسم جعلی استفاده نمی‌کند. همچنین پایگاه اینترنتی آن دارای طراحی خوب و حرفه‌ای و دسترسی به مطالب آن سریع است.

همین مردمی بودن نشریه باعث آسیب‌هایی جزئی و کوچک هم شده مثل نپرداختن به موضوعات ورزشی، تأکید بیشتر روی مسائل طبقه متوسط و نپرداختن به زندگی حاشیه‌نشینان و کارگران، قیمت کمی بالا نسبت با تعداد صفحات، ویراستاری کمی ضعیف به طوری که در بعضی مطالب غلط تایپی به چشم می‌خورد، چاپ ضعیف در بعضی از شماره‌ها، طوری که در بعضی صفحات گویی جوهر پخش شده یا برعکس کل مطلب چاپ نشده، مطالب اضافی مثلا در قسمتی مصاحبه‌ای انجام گرفته در قسمت دیگر همان به صورت گزارشی غیرجذاب درآمده گویی فقط صفحه را پرکرده است. نام همدان‌نامه از کتابی به قلم استاد «پرویز اذکائی» به همین اسم برداشت شده، نام دیگر آن را می‌توان انسان‌نامه گذاشت چه از جهت مطالب و رویکرد انسانی به موضوعات چه از جهت برخورد دلسوزانه، دوستانه و با محبت مدیرمسئول و سردبیر با دیگری ولو یک عامی مثل من باشد. وجود همدان‌نامه در این زمانه که حال مطبوعات کاغذی خوش نیست، غنیمت است و همراهی با آن باعث افتخار. باشد به مسیرش تا سالیان سال ادامه دهد.