شهردار جورقان:
به دنبال احیای آثار تاریخی جورقان هستیم
احمدی: به نظر من تا آثار تاریخی این شهر را احیا و آنها را برای بازدید عموم آماده نکنیم، نصب تابلو کار درستی نیست و نمیتوان مسافران و گردشگران را برای بازدید این آثار دعوت کرد. اگر زیرساختها فراهم شود، تبلیغات آن با رسانههاست، کمااینکه اگر اثری قابل بازدید باشد، مسافران و گردشگران بدون تبلیغ هم از آن بازدید خواهند کرد.
*روشنک کاظمی
اینکه استان همدان هزار و ۸۰۰ اثر تاریخی دارد که بیش از هزار و ۱۵۰ اثر آن ثبت ملی شده، نه فقط برای مسافران و گردشگران، بلکه برای شهروندان همدانی نیز فقط دو عدد بزرگ است، چراکه چه مسافر و گردشگر و چه شهروند بومی، اگر بخواهد سری به آثار تاریخی و طبیعی این استان بزند، چند گزینه از جمله غار علیصدر، تپه هگمتانه، آرامگاه بوعلی و آرامگاه باباطاهر بیشتر در ذهن ندارد. در این میان، وضعیت آثار تاریخی شهرستانها بغرنجتر است. کافی است برای بازدید از این آثار مراجعه کنید تا ببینید یا درشان بسته است یا تعطیلند و یا بیشتر شبیه متروکه هستند تا اثر تاریخی.
آثار تاریخی جورقان، به عنوان یکی از شهرهای مهم که در ورودی همدان در جاده تهران قرار گرفته، هم همین وضعیت را دارد. اصلا برای خیلیها وجود آثار تاریخی قابل بازدید در شهری مانند جورقان شبیه یک شوخی است، اما واقعیت این است که شاید شگفتانگیزترین آثار تاریخی همدان در همین شهرهای کوچک جا خوش کردهاند، اما افسوس که توجهی به آنها نمیشود.
داشتههای تاریخی جورقان
شهردار جورقان درباره داشتههای تاریخی این کهنشهر به همداننامه میگوید: منطقهای که ردپا در تاریخ دارد، طبیعتا داشتههایی هم دارد؛ چه میراث ملموس مانند خانه اربابی یا حمام محله گمار که قدمت آن به دوره قاجار برمیگردد یا خانه حسن عبدالرحمانی که نخستین شناسنامه شهر در آن صادر شده و معماری منحصربفردی دارد. در معماری ایرانی معمولا پنجرهها به یک سمت شرق یا جنوب است، اما این خانه طوری طراحی شده که به سمت شمال و جنوب نوردهی دارد و دارای چشمانداز زیبایی است، یا میلهای آجرپزی که ارتفاع آنها از ۴۵ تا ۸۵ متر متغیر است. چه میراث ناملموس که کهنشهر گوراوان که اقل سابقه آن به دوره ساسانی برمیگردد، از این نظر هم بسیار غنی است. از جمله آئینهای ویژهای که در روز عاشورا برگرار میشود و هر جورقانی در هر کجای کشور را قانع میکند که در این روز در زادگاه خود باشد. یا کورههای آجرپزی که در حال حاصر مانند یک جسم بیروح گوشهای افتاده، روزگاری محل تجمعات بزرگی بوده و حتی هر روز هفته در آن معنا و فلسفهای داشت.
آثار گمنام
«داود احمدی» در پاسخ به این سوال که برای معرفی این داشتهها به مسافران، گردشگران و حتی هماستانیها چه کردهاید با این پاسخ که «تقریبا هیچکار» توضیح میدهد: یادم هست وقتی تور همدانگردی به همت هفتهنامه همداننامه برگزار شد، هیچکس فکرش را نمیکرد که جورقان اصلا اثر تاریخی داشته باشد، چه برسد به اینکه این تعداد اثر در دل خود جای داده باشد. بعد از آن برنامه بود که خبرنگاران و عکاسان رسانههای مختلف برای تهیه گزارش از این آثار به جورقان آمدند، وگرنه قبل از آن هیچ کاری برای معرفی این آثار انجام نشده بود. میلها و کورههای آجرپزی جورقان سالهاست در کنار جاده اصلی این استان قرار دارند، اما تا بهحال هیچکس از آنها بازدید نکرده بود.
به دنبال معرفی آثار
وی ادامه میدهد: اما تلاش ما این است که یک گام بیشتر برای معرفی این آثار برداشته شود و شهروندان جورقانی اولین گروهی هستند که این آثار باید به آنها معرفی شود. یادم هست اولین روزهایی که شهرداری را تحویل گرفتم، اولین خواسته برخی شهروندان جورقان، تخریب حمام تاریخی آن بود، اما آرام آرام شهروندان را قانع کردم که این حمام چقدر باارزش است و باید به همان شکل حمام احیا شود، چراکه حمامهای قدیمی و سنتی فقط کاربری استحمام ندارند و در طول تاریخ بسیاری از برنامهها و رویدادهای اجتماعی در آنها اتفاق میافتاده است و حتی خیلی از اقدامات پزشکی مانند سمزدایی در آنها صورت میپذیرفته است. حالا احیای این حمام به مطالبه اصلی شهروندان جورقانی تبدیل شده است. به دنبال تسهیلات کمبهره برای بازسازی این حمام هستیم، ضمن اینکه مالکیت آن با شهرداری است.
پیشنهادهایی برای آینده
به شهردار جورقان میگویم شاید نصب یک تابلو در ورودی این شهر برای معرفی آثار تاریخی آن فکر خوبی باشد که میگوید: به نظر من تا آثار تاریخی این شهر را احیا و آنها را برای بازدید عموم آماده نکنیم، نصب تابلو کار درستی نیست و نمیتوان مسافران و گردشگران را برای بازدید از این آثار دعوت کرد. اگر زیرساختها فراهم شود، تبلیغات آن با رسانههاست، کمااینکه اگر اثری قابل بازدید باشد، مسافران و گردشگران بدون تبلیغ هم از آن بازدید خواهند کرد.
احمدی در برابر این پیشنهاد که جورقان به خانه بومگردی نیاز دارد و در صورت راهاندازی حتما از آن استقبال خواهد شد، توضیح میدهد: تا چند سال پیش خانههایی در جورقان وجود داشت که به علت معماری خاص و داشتن سیزان و دالان و مانند این قابلیت تبدیلشدن به خانه بومگردی داشتند، اما متأسفانه تخریب شدهاند و حالا جز حسرت چیزی برای مالکان آنها باقی نمانده است. اما هنوز هم خانههایی هستند که میتوانند به خانه بومگردی تبدیل شوند.
شهردار جورقان تأکید میکند: همه اینها در برنامه کاری ما هست. احداث یک مرکز خرید بزرگ از اولویتهای ما برای جورقان در این حوزه است و در کنار آن احیای آثار تاریخی را هم در دستور کار داریم.