*مهرداد نهاوندچی
*کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست
§ محیط زیست کیلویی چند؟
چند روزی است تبلیغات انتخابات ششمین دوره شورای شهر، شروع شده و چهره شهر را به چهرهای زشت بدل کرده است. طبق برآورد کارشناسان به ازای تولید هر تن کاغذ حدود ۱۷ اصله درخت تنومند باید قطع شود. همیشه زمان تبلیغات پیش از هر انتخابات، دیوارهای شهر پر میشود از پوسترهای نامزدها. فرقی ندارد، انتخابات ریاست جمهوری باشد، مجلس یا شورای شهر، به هر حال کاغذ همیشه نقش پررنگی در تبلیغات داشته است. اصلا شاید بتوان گفت که کاغذ و بنر سنتیترین راه تبلیغات در انتخابات است. اما این روزها که قیمت کاغذ و بنر سر به فلک گذاشته، آیا راههای بهتری برای تبلیغات وجود ندارد؟ راههایی که حداقل به اسراف این حجم انبوه کاغذ نینجامد؟ راههایی که محیط زیست را کمتر تخریب کند، آلودگی منظر به وجود نیاورد، باعث قطع درختان نشود؟
§ راههای جایگزین تبلیغات کاغذی
دلیلی ندارد از ابزارهای ۵۰ سال پیش استفاده کنیم، نباید فراموش کنیم که نوع تبلیغات کاندیداها نشاندهنده نوع نگرش آنها نیز هست و حتی این موضوع میتواند شاخصی برای مردم باشد؛ کاندیداهایی که کمتر از اپلیکیشنها و کلیپهای موثر و جذاب استفاده میکنند و از فضای اینستاگرام و شبکههای اجتماعی و وبسایتها دور هستند، پس به ابزارهای روز جامعه تسلط ندارند و کسی که چنین تسلطی ندارد نمیتواند مشکلات شهر و کشور را بهخوبی رصد کند و به دنبال حل و فصل آنها باشد.
میزان دسترسی به اینترنت بیش از سهچهارم مردم ایران را در بر میگیرد و تقریبا هیچ ابزار دیگری قابل رقابت با اینترنت نیست. افزون بر این، شرکتهای تلفن همراه اعلام میکنند که مجموع مشترکان آنها بیشتر از جمعیت ایران است. بنابراین در شرایط حاضر تلفن همراه و اینترنت میتواند ابزار موثری برای تبلیغ و ابزار جایگزین بسیارمناسب برای کاغذ و پوستر باشد. هر کسی که در این جامعه زندگی میکند، میداند که بهترین، موثرترین و سریعترین ابزار اطلاعرسانی گوشی تلفن همراه است و کاندیداها میتوانند با استفاده از شبکههای اجتماعی، پادکستها و کلیپها همه برنامههای تبلیغاتی خود را به سمع و نظر مردم برسانند.
یادداشتهای تعدادی از شخصیتهای شهر در فضای مجازی بیش از ۱۰ هزار بار و حتی بیشتر دیده میشود. کدام روش کاغذی میتواند تا این حد بازدید داشته باشند. در تبلیغات کاغذی، این کاغذها معمولا در سطح شهر رها میشوند و تنها چند نفر آنها را میبینند و افراد بیشتر درگیر عکس کاندیدا میشوند ولی فضای مجازی این فرصت را فراهم میکند که مخاطب فرصت مناسب برای مطالعه برنامههای کاندیداها داشته باشد.
نامزدها باید بدانند که مردم همدان در این مدت به مدد فضای مجازی آگاهی خود را در مورد پیشینه کاری آنان بالا بردهاند و در مدت باقی مانده تنها به دنبال شنیدن مانیفست و برنامههای آنها و سبک و سنگین کردن نامزدها از این لحاظ هستند و در شرایط کنونی ارتباطات تبلیغات کاغذی نه تنها این مهم را برآورده نمیکند بلکه تنها با صرف هزینههای بالا، آلودگی محیط زیست ایجاد میکنند.
- محیط زیست، شعار کمرنگ انتخاباتی
اگرچه شهر همدان مشخصا دارای معضلات محیط زیستی در جهات مختلف است، اما شعارهای تبلیغاتی محیط زیستی از اولویت پائینی در برنامههای نامزدهای ششمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر همدان قرار دارد. ششمین دوره اسلامی شهر همدان، باید بسیاری از معضلات محیط زیستی همدان را مدیریت و کاهش دهد. مشکلات مربوط به فضای سبز شهری، باغات، روستاهای تحت تاثیر شهر، ریههای تنفسی شهر، حفظ کوهستان الوند، طرح جامع شهری، ساماندهی حیوانات بی سرپرست، توجه به خط آسمان و کریدورهای تبادل هوایی، انواع آلودگیهای آب، خاک، هوا، منظر و مانند این مسئله پسماند، پدیده زشت زبالهگردی، ساماندهی رودخانهها، سیلاب، قنوات تنها بخشی از مواردی هستند که نیاز به ساماندهی در دوره ششم دارند. زمان برای حفظ و مدیریت محیط زیست همدان، اگر در این دوره هم از بین برود، دیگر چیزی از اندوخته محیط زیست همدان، آب و هوای مطبوع که برند شهر است، برای آیندگان باقی نمیماند. مبارزه با رانت و قدرت، توجه به مقوله فرهنگسازی، آموزش، سیاستگذاری مطلوب با نگاه حفاظتی و نظارت به حسن اجرای امور مخرب عمرانی و سایر زمینههای تخریبگر طبیعت توسط شهرداری و همچنین قانونگذاری به منظور حفظ باغات و لکههای سبز و مناطق شکننده و حساس طبیعی مانند کوهستان الوند میتوانند این مهم را محقق سازند. همدان با تمام ظرفیتهای محیط زیستی خود میتواند در آیندهای نزدیک، باعث جذب سرمایهگذاران اقتصادی و قطب انواع گردشگری در کشور و حتی منطقه باشد. از سویی شعارهای محیط زیستی نامزدها کمرنگ است و از سویی دیگر، برخی از نامزدها همان جنبه شعاری دارند، بدون پشتوانه علمی است و قابلیت اجرایی ندارند. توجه به حوزه محیط زیست، نیازمند دانش فنی و آشنایی به پیچیدگیهای این حوزه است. امید است در دوره شورای ششم با ورود افراد متخصص و متعهد و استفاده از توانمندیهای کارشناسان و صاحبنظران بومی این حوزه در راستای اهداف پیشرو بهره کافی و وافی گرفته شود.